Leertaak 3 Vermaatschappelijking van zorg

Na haar verhaal beluisterd te hebben komt de psychiater met een voorstel. Hij bespreekt met haar dat haar stemming depressief is en dat daar verschillende oorzaken voor kunnen zijn. Hij legt haar uit dat hij daarom de komende tijd een aantal diagnostische onderzoeken wil doen, maar dat ze daarvoor niet per se opgenomen hoeft te worden in de psychiatrische kliniek. Het is mogelijk dat ze thuis begeleid gaat worden door een verpleegkundige van de Psychiatrische Intensieve Thuiszorg. ‘‘Het voordeel hiervan is dat u in uw eigen omgeving kunt blijven’’, legt de dokter uit. ‘‘Ik word uw behandelend psychiater en via de verpleegkundige blijf ik op de hoogte van hoe het met u gaat. Hij of zij kan samen met u een plan maken over hoe u uw leven weer op de rails krijgt en u daar ook mee op weg helpen.’’ Mevrouw Martens knikt: de rust en het vertrouwen waarmee de psychiater vertelt en uitlegt geeft haar een sprankje hoop. ‘‘Voorwaarde is wel dat we kunnen afspreken dat u zichzelf niets aandoet’’, voegt de dokter eraan toe. ‘‘Wanneer we die afspraak kunnen maken moet u uw pillen maar laten vernietigen.’’ Ze besluiten dat mevrouw Martens de gespaarde pillen in zal leveren bij haar dochter en dat deze ze naar de apotheek zal brengen. Hilde is blij met het thuiszorgidee van de psychiater. Ze kent als arts de gevaren van hospitalisatie maar al te goed. ‘‘U wordt binnenkort gebeld voor een afspraak’’, besluit de arts zijn verhaal.