Oorzakelijke condities, uitingsvormen en effectieve interventies
In onze samenleving is het belangrijk vlot te kunnen lezen en rekenen. Niet ‘automatisch’ kunnen lezen en rekenen levert aanzienlijke beperkingen op in het maatschappelijk functioneren. De belangstelling voor (ernstige) leerproblemen is dan ook terecht groot, ook vanuit het beleid dat gericht is op het verlagen van kansarmoede, het terugdringen van schooluitval en het verhogen van het uiteindelijke uitstroomniveau in het onderwijs.
Dyslexie en dyscalculie zijn de twee meest frequent beschreven en onderkende leerstoornissen. Ze komen elk voor bij 2 tot 5% van de bevolking, in driekwart van de gevallen in combinatie met elkaar. Kenmerkend voor beide problemen is het niet of zeer moeizaam geautomatiseerd raken van woordfeiten (directe woordherkenning) en rekenfeiten (directe beschikking over basale uitkomsten), ook wel benoemd als declaratieve kennis. Problemen met feitenkennis wreken zich in het uitvoeren van meer complexe procedures, zoals het begrijpend lezen of het oplossen van rekenvraagstukken. Cognitief- en neurowetenschappelijk onderzoek geeft meer en meer inzicht in oorzakelijke condities, in uitingsvormen en in effectieve interventies. Dit hoofdstuk vat de huidige stand van zaken in wetenschappelijke kennis samen, geordend aan de hand van een transactioneel ontwikkelingsmodel. Voor de praktijk van diagnostiek en behandeling levert deze ordening bruikbare handvatten.