Landoltse ringen al in 1903 bekendingezonden NHG-standaard oogaandoening refractieafwijking

Naar aanleiding van de NHG-standaard refractieafwijkingen wil ik het volgende opmerken. In 1970 schreef ik in dit blad een artikel ‘Het oogheelkundige onderzoek in de huisartspraktijk’.1 Ik ging toen van de veronderstelling uit dat het tot de taak van de huisarts behoorde een goed oogheelkundig onderzoek – waaronder een refractiebepaling – te kunnen uitvoeren. Dat was niet zo'n wonder, want dat had ik tijdens het co-assistentschap oogheelkunde geleerd, waarbij wij gebruik maakten van het Leerboek der oogheelkundige onderzoekingsmethoden van prof. dr. H.J.M.Weve uit 1942.2 In dat boek worden ongeveer vijftig pagina's gewijd aan de refractieafwijkingen en worden ook de ringen van Landolt al vermeld, die veel later, omstreeks 1970, door TNO de beste afbeeldingen genoemd werden voor bepaling van de gezichtsscherpte.