01-01-2012
Kwetsbaarheid in de forensische psychiatrie
Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Psychotherapie | Uitgave 1/2012
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
-
Het fenomeen kwetsbaarheid bij forensische patiënten met een persoonlijkheidsstoornis is door allerlei maatschappelijke en behandelmethodische ontwikkelingen binnen de forensische psychiatrie naar de achtergrond gedrongen. In de behandeling wordt thans vooral gefocust op criminogene en delictgerelateerde factoren in gedrag en denken van delictplegers. Deze wijze van kijken en werken gaat ten koste van de aandacht voor de kwetsbare ontwikkeling van deze patiënten.
Kwetsbaarheid wordt vanuit drie verschillende invalshoeken besproken:
1.
als gevolg van traumatische ervaringen en de daaruit voortvloeiende gehechtheid van patiënten;
2.
als een niet gemakkelijk te onderkennen onderstroom in de behandelrelatie met forensische patiënten;
3.
vanuit de positie van de forensische instituten zelf als gevolg van negatieve maatschappelijke en politieke discussies.
In de therapeutische relatie worden de kwetsbaarheden zichtbaar, en ook bewerkbaar. Ik bespreek en onderbouw de noodzaak om het ‘instrument’ van de therapeutische relatie actief in de behandeling van persoonlijkheidsgestoorde forensische patiënten te gebruiken.