01-01-2015 | Wetenschappelijke artikelen
Kwaliteit en patiëntervaringen van eerstelijns ketenzorg hart- en vaatziekten in de regio Maastricht-Heuvelland tussen 2010-2012
Gepubliceerd in: TSG - Tijdschrift voor gezondheidswetenschappen | Uitgave 1/2015
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Inleiding:
Sinds 2010 zijn eerstelijns ketenzorgprogramma’s voor mensen met (een risico op) hart- en vaatziekten (HVZ) geïntroduceerd in Nederland. Onduidelijk is welke kwaliteit van zorg hiermee wordt geleverd. Ook patiëntervaringen met deze zorg zijn onbekend. Beoogd werd hier inzicht in te krijgen en eventuele verschillen tussen primaire (hoog risicopatiënten) en secundaire preventie (reeds gediagnosticeerde patiënten) te onderzoeken.
Methoden:
Uitkomst- en procesindicatoren werden retrospectief in kaart gebracht aan de hand van data (ncohort=1183 patiënten) uit het regionale keteninformatiesysteem in Maastricht-Heuvelland over 2010 (nulmeting) en 2012 (nameting). Patiëntervaringen werden cross-sectioneel in kaart gebracht met de PACIC-vragenlijst (n=402 patiënten).
Resultaten:
Op beide meetmomenten werd bij patiënten die op consult kwamen de zorg conform protocol in kaart gebracht. De regulatie van bloeddruk, LDL-cholesterol en rookstatus verbeterden. De gemiddelde BMI-waarde verslechterde. Geen evidente verschillen werden gevonden tussen primaire en secundaire preventie. Patiënten rapporteerden gemiddeld een 2,7 (range 1-5) voor de mate waarin zij op dit moment de ketenzorg ervaren. Het construct ‘opzet-van-het-zorgsysteem’ scoorde het hoogst (gemiddeld 3,4, range 1-5). De constructen ‘zorg-op-maat’ (gemiddelde 2,6) en ‘coördinatie-en-nazorg’ (gemiddeld 3,3) scoorden het laagst.
Conclusie:
De resultaten laten zien dat de eerste stappen ter verbetering van de kwaliteit van zorg zijn gezet. Een aantal uitkomstmaten lijkt te zijn verbeterd en de registratie van procesmaten is hoog bij patiënten die op beide meetmomenten aanwezig waren, zowel voor primaire als secundaire preventie. Nader onderzoek naar de lange termijn impact van ketenzorg en de kenmerken en beweegredenen van patiënten die niet (meer) op controle kwamen wordt aanbevolen.