TODO: Skip to main content
Top
Gepubliceerd in:

09-02-2018

Klinisch redeneren of het diagnostisch proces in het onderwijs

Auteurs: Werner Van Peer, MD, Samuel Coenen, MD, Ph.D

Gepubliceerd in: Bijblijven | Uitgave 1/2018

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Ervaren artsen maken overwegend gebruik van een snelle manier van klinisch redeneren, die je ‘patroonherkenning’ kunt noemen, terwijl onervaren artsen standaard gebruikmaken van een trage manier van expliciet, analytisch redeneren om een diagnose als werkhypothese te selecteren en daarop het verdere beleid af te stemmen. In de medische opleiding wordt dan ook vooral gewerkt met het analytische klinisch redeneermodel, dat het diagnostisch proces opdeelt in drie momenten: van aanmeldingsklacht tot diagnostisch landschap, van diagnostisch landschap naar diagnose en van diagnose naar hulpaanbod. Zo ontstaat een handige taal of een begrippenapparaat dat we kunnen gebruiken om ons diagnostisch denkproces helder te beschrijven: diagnostisch landschap met centrale aandachtspunt, binnen- en buitencirkel, de waarschijnlijkheidsschaal met voorafkans, kracht van argumenten als aantoners en uitsluiters, achterafkans en de actiedrempel.
Literatuur
Deze inhoud is alleen zichtbaar als je bent ingelogd en de juiste rechten hebt.
Metagegevens
Titel
Klinisch redeneren of het diagnostisch proces in het onderwijs
Auteurs
Werner Van Peer, MD
Samuel Coenen, MD, Ph.D
Publicatiedatum
09-02-2018
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Bijblijven / Uitgave 1/2018
Print ISSN: 0168-9428
Elektronisch ISSN: 1876-4916
DOI
https://doi.org/10.1007/s12414-018-0290-x