Ketensamenwerking en juridische aspecten

De aanpak van huiselijk geweld was in het verleden voornamelijk het domein van de vrouwenhulpverlening (lees: slachtofferopvang). De laatste jaren zijn er steeds meer maatschappelijke organisaties en zorginstellingen die zich richten op de aanpak van huiselijk en publiek geweld. Continuïteit in de hulpverlening werd tot voor kort belemmerd doordat informatie, mede omwille van de privacy, niet gedeeld kon worden. Door een eenzijdige benadering bleven resultaten achter en was het recidivepercentage hoog. Slachtoffers werden tijdelijk opgevangen in een ‘blijf-van-mijn-lijfhuis’, maar keerden vaak weer terug bij de gewelddadige partner. Veel plegers en slachtoffers kwamen überhaupt niet in beeld bij de hulpverlening. Politie en justitie waren nog niet actief in het opsporen en straffen van geweldplegers. Wat achter de voordeur gebeurde bleef achter de voordeur.