2014 | OriginalPaper | Hoofdstuk
4. Juridische aspecten van richtlijnen
Auteurs : J.A Swinkels, J.A.G. Drapers, J.K.M. Gevers, J.J.E. van Everdingen
Gepubliceerd in: Handboek evidence-based richtlijnontwikkeling
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Kernboodschappen
-
Wie van mening is dat richtlijnen de medische beroepsuitoefening in negatieve zin juridiseren, sluit de ogen voor wat in de huidige maatschappelijke context van de zorgverlener wordt verwacht. De professionaliteit van de zorgverlener brengt immers met zich mee dat hij of zij evidence-based handelt, volgens de laatste stand van de wetenschap. Richtlijnen vormen hierbij een belangrijk hulpmiddel.
-
In de relatie met de patiënt kan een richtlijn de zorgverlener helpen om inzichtelijk te maken dat hij of zij verantwoorde zorg levert. Ook patiënten kunnen worden geholpen om juiste keuzes te maken. Zo gezien strekt de richtlijn zowel de zorgverlener als de patiënt tot voordeel.
-
Als men het heeft over een houder van richtlijnen, dan doelt men op degene die er op een bepaald moment de (beheers)verantwoordelijkheid voor heeft. Dat kan een wetenschappelijke vereniging, maar ook een instelling zijn. Bij een multidisciplinaire richtlijn verdient het aanbeveling deze verantwoordelijkheid goed te regelen.