Toen meneer van der Berg longkanker kreeg, ging dat bericht als een lopend vuurtje door het dorp. Maar bijna niemand sprak er rechtstreeks met het echtpaar Van der Berg over. Ze werden zelfs ontweken. Als mevrouw boodschappen deed, voelde ze de blik van de dorpsgenoten in haar rug als ze bij de kassa stond. Het deed haar veel verdriet. Dat kwam nog eens bovenop de zorgen die ze had over haar man en de toekomst. Ze wilde er over praten en had behoefte aan steun.