Samenvatting
De arts dient bij het voorschrijven van een geneesmiddel de medisch professionele standaard te volgen, ook als het geneesmiddel door de patiënt wordt gevraagd. De centrale norm bij het voorschrijven van geneesmiddelen is dat de arts zorgvuldig en kundig te werk gaat. Voor een recept- geneesmiddel is een medische indicatie nodig. Die kan de arts in principe niet stellen zonder de patiënt gezien en gesproken te hebben. Voor herhaalrecepten is het niet altijd nodig dat de arts de patiënt ziet, als de arts maar toegang heeft tot de medische gegevens van de patiënt. De zorgvuldigheid gebiedt dat de arts ook dan met enige regelmaat de patiënt ziet en spreekt. Is het geneesmiddel nog nodig, is het voldoende doeltreffend, zijn er bijwerkingen etc. Een en ander betekent concreet dat telkens als een patiënt per e-mail vraagt om een recept, de arts zich moet afvragen of het verantwoord is een recept voor een bepaald geneesmiddel af te geven zonder de patiënt gezien en gesproken te hebben. De handelwijze van de arts kan in voorkomend geval door de tuchtrechter worden getoetst.