Skip to main content
Top

2006 | OriginalPaper | Hoofdstuk

Is de huisarts verplicht bij principiële bezwaren tegen abortus provocatus de patiënte door te verwijzen naar een andere arts?

Auteur : dr. T.J.A.M. Meerman

Gepubliceerd in: Vademecum permanente nascholing huisartsen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Het woord ‘verwijzen’ in de vraagstelling verdient enige verduidelijking. Verwijzen betekent doorgaans ofwel dat een huisarts naar een andere arts verwijst om iets te doen waartoe hijzelf bevoegd is, maar wat hij niet wil doen, ofwel dat hij fungeert als de sleutel tot behandelingen van anderen, die pas door zijn verwijzing mogelijk zijn. In de vraag is noch het een noch het andere aan de orde. Volgens de wet kan een zwangerschapsafbreking slechts plaatsvinden in een instelling, die een vergunning heeft op grond van het Besluit Afbreking Zwangerschap. Dat is een kliniek die speciaal op zwangerschapsafbrekingen is ingericht, een ziekenhuis waarmee de abortuskliniek verplicht is geaffilieerd of een ander vergunninghoudend ziekenhuis. Voor de daar werkzame artsen heeft de KNMG hun verplichtingen, voortvloeiend uit de wet, omschreven. Het gaat in deze vraag dus over een eventuele verplichting tot een verwijzing voor een behandeling, waartoe de huisarts zelf niet bevoegd is.
Literatuur
go back to reference Buijsen MJAM. De rechtspositie van gewetensbezwaarden in de gezondheidszorg. Pro vita humana 2003; 3/4: 97-101. Buijsen MJAM. De rechtspositie van gewetensbezwaarden in de gezondheidszorg. Pro vita humana 2003; 3/4: 97-101.
go back to reference Christiaens M. De marginalisering van ongeborenen. In: Houdijk R (red.) Theologie en marginalisering. Baarn: Gooi en Sticht, 1992: 92-110. Christiaens M. De marginalisering van ongeborenen. In: Houdijk R (red.) Theologie en marginalisering. Baarn: Gooi en Sticht, 1992: 92-110.
go back to reference KNMG. Wat te doen bij een verzoek tot afbreking van een zwangerschap (1984). In: Vademecum Cd 2003, Standpunten 10. KNMG. Wat te doen bij een verzoek tot afbreking van een zwangerschap (1984). In: Vademecum Cd 2003, Standpunten 10.
go back to reference KNMG. Gedragsregels voor Artsen. In: Vademecum Cd 2003, Richtlijnen 01. KNMG. Gedragsregels voor Artsen. In: Vademecum Cd 2003, Richtlijnen 01.
go back to reference Kodde CJ, Jansen RL. Positie en rol van huisartsen in begeleiding van patiënten met een ongewenste zwangerschap of zwangerschapsverlies. Rotterdam, 2003. Kodde CJ, Jansen RL. Positie en rol van huisartsen in begeleiding van patiënten met een ongewenste zwangerschap of zwangerschapsverlies. Rotterdam, 2003.
go back to reference Prenatale Screening: Downsyndroom, neuralebuisdefecten, routine-echoscopie. Den Haag: Gezondheidsraad, 2001. publikatienr 2001/11: 119-135. Prenatale Screening: Downsyndroom, neuralebuisdefecten, routine-echoscopie. Den Haag: Gezondheidsraad, 2001. publikatienr 2001/11: 119-135.
go back to reference De WAZ in de praktijk: een onderzoek naar de naleving van de Wet afbreking Zwangerschap. Rijswijk: Inspectie voor de Gezondheidszorg, 1997. De WAZ in de praktijk: een onderzoek naar de naleving van de Wet afbreking Zwangerschap. Rijswijk: Inspectie voor de Gezondheidszorg, 1997.
Metagegevens
Titel
Is de huisarts verplicht bij principiële bezwaren tegen abortus provocatus de patiënte door te verwijzen naar een andere arts?
Auteur
dr. T.J.A.M. Meerman
Copyright
2006
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-313-8808-0_784