Top

Gepubliceerd in:

01-08-2013 | Artikelen

Interbeoordelaarsovereenstemming bij gestructureerd beslissen over kindermishandeling

Auteurs: Cora Bartelink, MSc, Prof. dr. Tom van Yperen, Dr. Ingrid ten Berge, Dr. Leontien de Kwaadsteniet, Prof. dr. Cilia Witteman

Gepubliceerd in: Kind en adolescent | Uitgave 3/2013

Samenvatting

Gestructureerde besluitvorming wordt beschouwd als een mogelijke oplossing voor de grote subjectiviteit in beoordelingen en beslissingen over kinderen in een (potentieel) onveilige opvoedingssituatie. In deze vignetstudie is onderzocht in hoeverre een werkwijze voor gestructureerde besluitvorming, orba, leidt tot meer overeenstemming tussen medewerkers van Advies- en Meldpunten Kindermishandeling (amk). Daarvoor zijn verschillen tussen veertig beginnende en veertig ervaren amk-medewerkers onderzocht. Over het geheel genomen bleek de overeenstemming laag te zijn, hoewel die over oordelen beter was dan over beslissingen. Ervaren medewerkers waren het over een aantal oordelen en beslissingen vaker eens dan beginnende medewerkers (bijvoorbeeld aanwezigheid van kindermishandeling), maar niet over alle (beslissing om melding in onderzoek te nemen). Er is geen overtuigend bewijs dat gestructureerde besluitvorming leidt tot meer overeenstemming. We geven aanbevelingen voor verbetering van de uniformiteit in de besluitvorming en voor verder onderzoek.

volgende artikel Met kennis oogsten: monitoring en doorontwikkeling zorg voor jeugd

Arad-Davidzon, B., & Benbenishty, R. (2008). The role of workers’ attitudes and parent and child wishes in child protection workers’ assessments and recommendation regarding removal and reunification. Children and Youth Services Review, 30(1), 107–121.CrossRef

Armitage, E., Boffa, J., & Parker, B. (1999). Victorian Risk Framework: A guided professional judgment approach to risk assessment in child protection. Melbourne, Victoria: Department of Human Services, Child Protection and Juvenile Justice Branch, Practice Leadership Unit. Retrieved from: http://embreus.se/wp-content/uploads/file/kursmaterial/Victorian%20risk%20framework.pdf.

Baartman, H. (2009). Het begrip kindermishandeling: pleidooi voor een herbezinning en voor bezonnen beleid. Driebergen-Rijsenburg: Augeo Foundation.

Baumann, D. J., Dalgleish, L., Fluke, J., & Kern, H. (2011). The decision-making ecology. Washington, DC: American Humane Association. Retrieved from: http://www.americanhumane.org/assets/pdfs/children/cprc-dme-monograph.pdf.

Benbenishty, R. (1992). An overview of methods to elicit and model expert clinical judgment and decision making. Social Service Review, 66, 598–616.CrossRef

Benbenishty, R., Osmo, R. & Gold, N. (2003). Rationales provided for risk assessments and for recommended interventions in child protection: a comparison between Canadian and Israeli professionals. British Journal of Social Work, 33, 137–155.CrossRef

Berben, E. G. M. J. (2000). Als iedereen hetzelfde was… Indicatiestelling in de jeugdzorg. Maastricht: Shaker Publishing BV (academisch proefschrift).

Bolton, A., & Lennings, C. (2010). Clinical opinions of structured risk assessments for forensic child protection: The development of a clinically relevant device. Children and Youth Services Review, 32(10), 1300–1310.

Britner, P. A., & Mossler, D. G. (2002). Professionals’ decision-making about out-of-home placements following instances of child abuse. Child Abuse & Neglect, 26(4), 317–332.CrossRef

Children’s Research Center (1999). The improvement of child protective services with structured decision making. The CRC model. Madison, WI: Children’s Research Center. Retrieved from: http://www.nccdglobal.org/sites/default/files/publication_pdf/crc_sdm_book.pdf.

Dalgleish, L. I. (1997). Risk assessment and decision-making in child protection. Brisbane, Australia: University of Queensland, Department of Psychology.

De Bruyn, E. E. J., Ruijssenaars, A. J. J. M., Pameijer, N. K., & Van Aarle, E. J. M. (2003). De diagnostische cyclus: Een praktijkleer. Leuven/Leusden: Acco.

De Kwaadsteniet, L., Bartelink, C., Witteman, C., Ten Berge, I., & Van Yperen, T. (2013). Improved decision making about suspected child maltreatment: Results of structuring the decision process. Manuscript geaccepteerd voor publicatie in Children and Youth Services Review, 35, 347–352.CrossRef

De Kwaadsteniet, L., Hagmayer, Y., Krol, N., & Witteman, C. (2010). Causal Client Models in Selecting Effective Interventions: A Cognitive Mapping Study. Psychological Assessment, 22, 581–592.PubMedCrossRef

Dumbrill, G. C. (2005). Child welfare in Ontario: Developing a collaborative intervention model. Toronto: Ontario Association of Children’s Aid Societies. Retrieved from http://socserv.mcmaster.ca/dumbrill/pdf/collaborativemodel.pdf

Eijgenraam, K., Yperen, T. van, Pijll, M. van der, Post, F., & Graaf, M. de (2008). Interbeoordelaarbetrouwbaarheid Standaard Taxatie Ernst Problematiek (STEP). Utrecht: Nederlands Jeugdinstituut (NJi).

Gambrill, E. (2005). Critical thinking in clinical practice: Improving the quality of judgments and decisions. Hoboken (New Jersey): Wiley.

Garb, H. N. (2005). Clinical judgment and decision making. Annual Review of Clinical Psychology, 1, 67–89.PubMedCrossRef

Gold, N., Benbenishty, R. & Osmo, R. (2001). A comparative study of risk assessments and recommended interventions in Canada and Israel. Child Abuse and Neglect, 25, 607–622.PubMedCrossRef

Goldstein H., & Healy, M. J. R. (1995). The graphical presentation of a collection of means. Journal of the Royal Statistical Society, 158, 175–177.CrossRef

Hodgkinson, G. P., Bown, N. J., Maule, A. J., Glaister, K. W., & Pearman, A. D. (1999). Breaking the frame: An analysis of strategic cognition and decision making under uncertainty. Strategic Management Journal, 20, 977–985.CrossRef

Inspectie Jeugdzorg (2007a). Vervolgonderzoek amk Flevoland. Utrecht: Inspectie Jeugdzorg.

Inspectie Jeugdzorg (2007b). Vervolgonderzoek amk Limburg. Utrecht: Inspectie Jeugdzorg.

Inspectie Jeugdzorg (2007c). Vervolgonderzoek amk Noord-Holland. Utrecht: Inspectie Jeugdzorg.

Inspectie Jeugdzorg (2007d). Vervolgonderzoek amk Utrecht. Utrecht: Inspectie Jeugdzorg.

Inspectie Jeugdzorg (2008). Hertoets Bureau jeugdzorg Noord-Holland: Een onderzoek naar het functioneren van de jeugdbescherming en het amk in Noord-Holland. Utrecht: Inspectie Jeugdzorg.

Inspectie Jeugdzorg (2009). Rapport hertoets amk Flevoland: Een onderzoek naar het functioneren van het amk Flevoland. Utrecht: Inspectie Jeugdzorg.

Johnson, W. (2004). Effectiveness of California’s child welfare structured decision making (SDM) model: a prospective study of the validity of the California Family Risk Assessment. Madison (Wisconsin, usa): Children’s Research Center. Retrieved from http://www.childwelfare.gov/systemwide/assessment/approaches/decision.cfm

Kaplan, S. J., Pelcovitz, D., & Labruna, V. (1999). Children and adolescent abuse and neglect research: a review of the past 10 years. Part I: Physical and emotional abuse and neglect. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 38, 1214–1222.PubMedCrossRef

Lindsey, D. (1992). Reliability of the foster care placement decision: A review. Research on Social Work Practice, 2, 65–80.CrossRef

Loman, L. A., & Siegel, G. L. (2004). An evaluation of the Minnosota SDM Family Risk Assessment. St. Louis (Missouri, USA): Institute of Applied Research. Retrieved from http://www.childwelfare.gov/systemwide/assessment/approaches/decision.cfm

Mezzich, A. C., Mezzich, J. E., & Coffman, G.A. (1985). Reliability of dsm-iii vs. dsm-ii in child psychology. Journal of the American Academy of Child Psychiatry, 24, 273–280.PubMedCrossRef

Munro, E. (1996). Avoidable and unavoidable mistakes in child protection work. British Journal of SocialWork, 26, 793–808.

Munro, E. (1998). Improving social workers’ knowledge base in child protection work. British Journal of Social Work, 28, 89–105.CrossRef

Munro, E. (1999). Common errors of reasoning in child protection work. Child Abuse and Neglect, 23, 745–758.PubMedCrossRef

Munro, E. (2008). Effective child protection. London: Sage.

Osmo, R., & Benbenishty, R. (2004). Children at risk: rationales for risk assessments and interventions. Children and Youth Services Review, 26, 1155–1173.CrossRef

Pameijer, N. K., & Van Beukering, J. T. E. (2004). Handelingsgerichte diagnostiek: Een praktijkmodel voor diagnostiek en advisering bij onderwijsleerproblemen. Leuven/Voorburg: Acco.

Pijnenburg, H. M. (1996). Psychodiagnostic decision-making within clinical conferences. Exploring a domain. Nijmegen: NICI (academisch proefschrift).

Regehr, C., Bogo, M., Shlonsky, A., & LeBlanc, V. (2010). Confidence and professional judgment in assessing children’s risk of abuse. Research on Social Work Practice, 20(6),621–628.CrossRef

Schuerman, J., Rossi, P. H., & Budde, S. (1999). Decisions on placement and family preservation: Agreement and targeting. Evaluation Review, 23, 599–618.PubMedCrossRef

Shlonsky, A., & Wagner, D. (2005). The next step: Integrating actuarial risk assessment and clinical judgment into an evidence-based practice framework in CPS case management. Children and Youth Services Review, 27(4), 409–427.CrossRef

Shrout, P. E., & Fleiss, J. L. (1979). Intraclass correlations: Uses in assessing rater reliability. Psychological Bulletin, 68, 420–428.CrossRef

Ten Berge, I. J. (1998). Besluitvorming in de kinderbescherming. De ontwikkeling en evaluatie van een checklist voor de beoordeling van meldingen bij de raad voor de kinderbescherming. Delft: Eburon (academisch proefschrift).

Ten Berge, I. J., & De Baat, M. (2009). Ouders en kinderen hebben recht op transparante besluitvorming. Eindrapport deskundigheidsbevordering ORBA. Utrecht: Nederlands Jeugdinstituut.

Ten Berge, I. J., Bartelink, C., & De Kwaadsteniet, L. (2011). Beter beslissen over kindermishandeling: Onderzoek naar de effecten van gestructureerde oordeelsvorming middels orba. Utrecht: Nederlands Jeugdinstituut.

Ten Berge, I., & Eijgenraam, K. (2009). Licht Instrument Risicotaxatie Inzake Kindermishandeling: toelichting en instructie. Utrecht: Nederlands Jeugdinstituut.

Ten Berge, I. J., & Vinke, A. (2006). Beslissen over vermoedens van kindermishandeling: Handreiking en hulpmiddelen voor het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. Utrecht/Woerden: nizw Jeugd/Adviesbureau Van Montfoort.

Turnell, A., & Edwards, S. (1999). Signs of safety: A solution and safety oriented approach to child protection casework. New York/London: Norton.

Van Montfoort, A. J. (2004). Beslissen over interventies in gezinnen. Reader bij de basiscursus voor nieuwe medewerkers Advies- en Meldpunten Kindermishandeling. Woerden: Adviesbureau van Montfoort.

Van Yperen, T. A. (1990).Multi-axiale classificatie van specifieke ontwikkelingsstoornissen: Een studie over as II van het MAC. Leiden: Rijksuniversiteit Leiden (academisch proefschrift).

Wagner, D., Johnson, K., & Caskey, R. (2001). Evaluation of Michigan’s foster care Structured Decision Making case management system. Madison (Wisconsin, usa): Children’s Research Center. Retrieved from http://www.childwelfare.gov/systemwide/assessment/approaches/decision.cfm

Titel: Interbeoordelaarsovereenstemming bij gestructureerd beslissen over kindermishandeling
Auteurs: Cora Bartelink, MSc
Prof. dr. Tom van Yperen
Dr. Ingrid ten Berge
Dr. Leontien de Kwaadsteniet
Prof. dr. Cilia Witteman
Publicatiedatum: 01-08-2013
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Kind en adolescent / Uitgave 3/2013
Print ISSN: 0167-2436
Elektronisch ISSN: 1876-5998
DOI: https://doi.org/10.1007/s12453-013-0014-z

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 3/2013

Ontvangen

Generatie mij of generatie wij? De ontwikkeling en effecten van vrijwilligerswerk bij jongeren

Buikema, Mathijs (2012). ‘Hadden ze maar geluisterd…’ Hoe patiënten en zorgverleners samen medische fouten kunnen voorkomen. Woubrugge: Zin Publishing. ISBN 978 90 816937 0 7, 120 p., € 14,95

Een opmerkelijke paradox

Voorkomen van uithuisplaatsing bij Families First door behandelingsgetrouw handelen

Erratum