8. Inhalatieanesthetica

Inhalatieanesthetica zijn de oudste synthetische farmaca die we nog steeds toepassen in de geneeskunde. Ether werd in 1600 door Paracelsus gesynthetiseerd uit zwavelzuur en alcohol. De moderne inhalatieanesthetica, die in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn ontwikkeld, zijn chemisch gezien nauw verwant met ether en chloroform. De eerste was halothaan (1956), dat een alkaanstructuur heeft. Alle daarna ontwikkelde anesthetica, zoals isofluraan, sevofluraan en desfluraan, hebben een etherstructuur. In dit hoofdstuk worden de werkingsmechanismen van de moderne inhalatieanesthetica behandeld, zoals MAC (de minimale concentratie van een inhalatieanestheticum bij 1 atmosfeer, waarbij 50 % van de patiënten niet reageert op een standaard chirurgische stimulus – snede in de buikhuid), farmacokinetiek en de specifieke aspecten van elk modern inhalatieanestheticum.