Implementatie van Richtlijnen: Kan het Sneller?

In de praktijk worden verschillende strategieën voor implementatie gehanteerd, afhankelijk van de aard van de vernieuwing en de aard van de context. Deze strategieën zijn op hun beurt weer gebaseerd op verschillende theorieën over veranderen van gedrag en organisaties.

Als de implementatie ophoudt na het verspreiden van de richtlijn onder de doelgroep via de daartoe ter beschikking staande kanalen, is de kans groot dat daadwerkelijke toepassing in de praktijk onvoldoende zal plaatsvinden. Tegelijkertijd is een geslaagde implementatie niet mogelijk zonder een adequate disseminatie.

De meeste kans van slagen hebben combinaties van interventies, gericht op het wegnemen van de belangrijkste ervaren barrières en het stimuleren van de gewenste verbeteracties. Deze interventies kunnen het beste worden uitgevoerd in een continue cyclus (bijvoorbeeld voorlichting gecombineerd met praktijkondersteuning; training gecombineerd met feedback over resultaten; bijvoorbeeld eerst disseminatie en daarna training, feedback en financiële beloningen).

Gepleit wordt voor lokale veranderingsprocessen met nadruk op het lerend vermogen van de professional, het bestaan van praktijkkennis naast wetenschappelijke kennis, de rol van de patiënt en organisatorische voorwaarden die leren en veranderen stimuleren.