13-03-2018
Immunotherapie in de oncologie
Gepubliceerd in: Bijblijven | Uitgave 2/2018
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
De immuunrespons tegen tumorcellen is afhankelijk van de binding van een signaaleiwit aan de T‑celreceptor. De tumorcel kan door middel van binding aan de T‑cel zorgen voor een remming van de T‑celrespons (checkpoint). Immunotherapie bestaat uit antilichamen die zich binden aan ofwel het signaaleiwit op de tumorcel, ofwel het receptoreiwit op de T‑cel. Hierdoor valt de remming van de T‑celrespons weg en daarmee wordt de immuunrespons tegen tumorcellen weer geactiveerd. De mogelijkheid om antilichamen tegen immuuncheckpoints in te zetten als antitumorbehandeling heeft de prognose van patiënten met uitgezaaid melanoom, longkanker, niercelkanker en blaaskanker aanzienlijk veranderd. Er is een subgroep van patiënten die jarenlang in leven blijft. De behandeling kan gepaard gaan met bijzondere, met name auto-immuun, toxiciteit. Deze bijwerkingen zijn over het algemeen goed behandelbaar, maar moeten wel tijdig gesignaleerd worden.