2019 | OriginalPaper | Hoofdstuk
10. Immobiliteit en vallen
Auteurs: RN A. Larue, MPT W. Bettman
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in:
Klinisch redeneren bij ouderen
Samenvatting
Vallen komt veelvuldig voor bij ouderen en gaat gepaard met een verhoogd risico op fracturen. De fysieke beperkingen als gevolg van het vallen zorgen bovendien voor een verdere toename van de kwetsbaarheid. Om de levenskwaliteit van ouderen te bevorderen, is valpreventie van groot belang. Vaak is sprake van een complex van factoren dat ervoor zorgt dat een oudere valt. Om zicht te krijgen op deze factoren kan een verpleegkundige het lichamelijk functioneren vanuit verschillende orgaansystemen analyseren. Externe en persoonlijke factoren die van invloed zijn op immobiliteit en vallen zijn met name somatische, cognitieve, persoonlijkheids-, belevings- en sociale functiekenmerken. Alle functiekenmerken zijn met elkaar verbonden. Gebreken of problemen in een functiegebied kunnen snel leiden tot problemen in een ander gebied. Met behulp van valpreventieve interventies kan een verpleegkundige zorgen dat het risico op vallen vermindert, maar ook dat de consequenties van een val of de ernst van het letsel verminderen.