Skip to main content
Top

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

Hoofdstuk 4 Hormonale regulatie tijdens inspanning

Auteurs : W. Larry Kenney, PhD, Jack H. Wilmore, PhD, David L. Costill, PhD

Gepubliceerd in: Inspannings- en sportfysiologie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Op 22 mei 2010 werd een 13-jarige Amerikaanse jongen de jongste klimmer die de top van de Mount Everest bereikte, een gruwelijke tocht naar een hoogte van 8850 m boven de zeespiegel. De klim was extreem controversieel vanwege de leeftijd van de jongen. Omdat de Nepalese regering de familie geen toestemming wilde geven om de Everest vanuit Nepal te beklimmen, stegen de klimmers vanaf de moeilijkere Chinese kant, waar er geen leeftijdsgrenzen gelden. Ter voorbereiding op de klim sliepen de jongen en zijn vader (zijn klimpartner) maandenlang in een hypoxietent om hun lichaam voor te bereiden op het stijgen naar grote hoogte. Een van de doelen van acclimatisatie aan grote hoogte is om de concentratie zuurstofdragende rode bloedcellen in het bloed te verhogen. Twee belangrijke hormonen ondersteunen dit proces. Een toename in het hormoon erytropoëtine geeft het beenmerg het signaal om méér rode bloedcellen te produceren. En een afname in vasopressine (ook antidiuretisch hormoon genoemd) zorgt dat de nieren méér urine gaan produceren zodat de concentratie rode bloedcellen toeneemt. Door deze adaptaties konden de klimmers naar de top van de Mount Everest zonder veel tijd te verspillen in de verschillende basiskampen onderweg.
Metagegevens
Titel
Hoofdstuk 4 Hormonale regulatie tijdens inspanning
Auteurs
W. Larry Kenney, PhD
Jack H. Wilmore, PhD
David L. Costill, PhD
Copyright
2016
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1326-6_4