Top

Kind & Adolescent Praktijk

Gepubliceerd in:

01-10-2016

Hoe kunnen ouders meer betrokken worden bij de behandeling van hun kind?

Adviesgesprek leidt tot meer overeenstemming

Auteurs: Drs. Esther Ten Brink, Prof. dr. Pier Prins, Drs. Joke Koevoets

Gepubliceerd in: Kind & Adolescent Praktijk | Uitgave 3/2016

Samenvatting

Kan een gestandaardiseerd adviesgesprek ouders stimuleren om deel te nemen aan een oudertraining? In het adviesgesprek is structureel aandacht voor de samenwerkingsrelatie tussen behandelaars en ouders, en komen de factoren die van invloed kunnen zijn op de problematiek aan de orde. Vervolgens komen behandelaar en ouders gezamenlijk tot een behandelplan. Uit de hier beschreven onderzoeksresultaten blijkt dat dit alles een positief effect heeft op de deelname aan een oudertraining.

vorige artikel Het best beschikbare bewijs

volgende artikel Exposure werkt, maar hoe?

Barkley, R.A. (1998). Opstandige kinderen. Lisse: Swets & Zeitlinger.

Borkovec, T.D., & Nau, S.D. (1972). Credibility of analogue therapy rationales. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 3, 257-260.CrossRef

Widenfelt, B.M., Goedhart, A.W., Treffers, P.D.A., Goodman, R. Dutch version of the Stengths and Difficulties Questionnaire (SDQ). European Child & Adolescent Psychiatry 2003;12:281-289.CrossRef

Jiang, Y., & Johnston, C. (2010Jiang nbhb). Parents’ dilemma’s in choosing empirically supported treatments for child ADHD. The ADHD Report. New York: Guilford Press

Johnston, C., Mah, J.W.T., & Regambal, M. (2010). Parenting cognitions and treatment beliefs as predictors of experience using behavioral parenting strategies in families of children with attentiondeficit/ hyperactivity disorder. Behavior Therapy 41, 491-504.CrossRefPubMed

Mah, J.W., & Johnston, C. (2008). Parental social cognitions: Considerations in the acceptability of and engagement in behavioral parent training. Clinical Child and Family Psychology Review 11, 218-236.CrossRefPubMed

Morrissey-Kane, E., & Prinz, R.J. (1999) Engagement in child and adolescent treatment: The role of parental cognitions and attributions. Clinical Child and Family Psychology Review 2(3), 183-197.CrossRefPubMed

Nock M.K., Ferriter C., Holmberg E. (2006). Parents beliefs about treatment credibility and effectiveness: assessment and relation to subsequent treatment participation. Journal of Child and Family Studies, 16, 27-38.CrossRef

Nock M.K., Kazdin A.E. (2005). Randomized controlled trial of a brief intervention for increasing participation in parent management training. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 73(5), 872-879.CrossRefPubMed

Thornton S., & Calam R. (2011). Predicting intention to attend and actual attendance at a universal parent-training programme: A comparison of social cognition models. Clinical Child Psychology and Psychiatry, 16(3), 365-383.CrossRefPubMed

Webster Stratton, 2005

Westermann G. (2011). Ouders adviseren in de jeugd-ggz: Het ontwerp van een gestructureerd adviesgesprek [Dissertatie]. Maastricht, Universiteit Maastricht.

Westermann, G., & Maurer, J. (2007). Beter communiceren in de hulpverlening - Het dialoogmodel als leidraad. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Titel: Hoe kunnen ouders meer betrokken worden bij de behandeling van hun kind?
Adviesgesprek leidt tot meer overeenstemming
Auteurs: Drs. Esther Ten Brink
Prof. dr. Pier Prins
Drs. Joke Koevoets
Publicatiedatum: 01-10-2016
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Kind & Adolescent Praktijk / Uitgave 3/2016
Print ISSN: 1571-4136
Elektronisch ISSN: 1875-7065
DOI: https://doi.org/10.1007/s12454-016-0029-8

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 3/2016

Is een ziekte ‘echt’ en een stoornis niet?

Bent u ontevreden, vertel het ons!

Interview met Trudy Mooren : “Kinderen durven vaak niet meer alleen te slapen”

Een kind zonder diagnose

Onderzoek naar de effectiviteit van ‘zelf plannen’

Exposure werkt, maar hoe?