Abstract
De mens werd in het verleden maar zelden met de problemen van veroudering geconfronteerd. Tot het midden van de vorige eeuw was oud worden een relatief zeldzame gebeurtenis en waren er maar weinig ouderen. Vooral infectieziekten eisten onder pasgeborenen en jonge kinderen een hoge tol, maar ook bijvoorbeeld onder kraamvrouwen. Alleen als gevolg van het grote aantal geboorten was de soort Homo sapiens in staat te overleven. Slechts een zeer klein deel van de bevolking bereikte een oudere leeftijd. Nog gedurende de eerste helft van deze eeuw had de leeftijdsopbouw van de bevolking in Nederland de vorm van een piramide met een zeer brede basis van kinderen en een smal topje van ouderen (zie hoofdstuk 5).