Het leven is soms moeilijk…

Tijdens mijn aangename betrekking bij het Nederlands Huisartsen Genootschap heb ik een aantal keren het genoegen gehad Nederlandse standpunten over de huisartsgeneeskunde uit te dragen in het buitenland. Wie mij enigszins kent, weet dat ik regelmatig een grap inlas uit angst dat mensen tijdens mijn voordracht demonstratief ongeïnteresseerd in slaap vallen. De ingedommelden schrikken wakker van gelach om hen heen en denken: ik moet bij de les blijven, want ik schijn iets te missen. Op die manier krijg je de mensen steeds weer zo ver dat ze in elk geval voor een periode van enige minuten opletten.