Top

Gepubliceerd in:

01-06-2015 | Ontwikkeling

Het KOP-model: een generalistische richtlijn voor de Basis GGZ

Auteurs: Drs. Paul Rijnders, Dr. Els Heene

Gepubliceerd in: GZ - Psychologie | Uitgave 5/2015

Samenvatting

In dit artikel wordt het KOP-model besproken. Aanleiding is het verschijnen van Handboek KOP-model: kortdurende psychologische interventies voor de basis GGZ onder redactie van Paul Rijnders en Els Heene. Het KOP-model is een transdiagnostisch behandelmodel dat geschikt blijkt om mensen met milde tot matig ernstige psychische klachten te helpen snel de controle over hun eigen functioneren en over hun klachten te herstellen of te verbeteren. In dit artikel beschrijven we de hoofdlijnen van dit model, de plaats in de GGZ en de evidentie die inmiddels beschikbaar is.

vorige artikel Toekomstige GGZ is informeel, ambulant en transparant

volgende artikel Autisme

Alexander, F., & French, T. (1948). Studies in psychosomatic medicine. New York: Ronald Press.

Alonso, J., Angermeyer, M., Bernert, S., Bruffaerts, R, et al (2004). Sampling and methods of the European Study of the Epidemiology of mental Disorders (ESEMeD) project. Acta Psychiatrica Scandinavica, 109 (Suppl. 420): 8–20.

Bennett-Levy, J., Richards, D.A., Farrand, P.A., Christensen, H., Griffiths, K.M., Kavanagh, D. J., Klein, B., Lau, M.A., et al., (2010). Oxford guide to Low Intensity CBT Interventions. Oxford: Oxford University Press.CrossRef

Bower, P., (2013). Influence of initial severity of depression on effectiveness of low intensity interventions: meta-analysis of individual patient data. British Medical Journal. 346–357.

Cuijpers, P & Smit, F (2008). Subklinische depressie: Een klinisch relevante conditie? Tijdschrift voor Psychiatrie. 50: 519–528PubMed

Cuijpers, P. (2012). Psychotherapie: een wetenschappelijk perspectief. Amsterdam: Uitgeverij Bert Bakker.

Cuijpers, P., Huibers, M.J.H., Ebert, D.D., Koole, S.L. & Andersson, G. (2013). How much psychotherapy is needed to treat depression? A meta regression analysis. Journal of Affective Disorders, 149 (1-3), 1-13. 10.1016/j.jad.2013.02.030.CrossRefPubMed

Graaf, R. de., Have, M. ten., & Dorsellaer, S. van. (2010). Nemesis 2. Opzet en eerste resultaten. Utrecht: Trimbos Instituut.Hakkaart- Van Roijen, L., Straten, A. van., Meeuwisse, J., & Donker, M. (2006). Cost-utility of brief psychological treatment for depression and anxiety. British Journal of Psychiatry, 188, 323–329.

Heene, E. (2015) Onderzoek naar de effectiviteit van kortdurende psychologische interventies.

In P. Rijnders & E. Heene, Red). Handboek KOP-model: Kortdurende psychologische interventies voor de Basis GGZ. Amsterdam: Boom (pp. 161–174).

Hutschemaekers, G. (2011). De gezondheidszorgpsycholoog en zijn specialismen. In Verbraak et al. (Red.), Handboek voor gz-psychologen. (pp. 51–60). Amsterdam: Boom

Lambert, M.J., Burlingame, G.M., Umpress, V., Hanssen, N.B., Vermeersch, D.A., et al.(1996). The reliability and validity of the Outcome Questionnaire. Clinical Psychology & Psychotherapy, 3, 249–258.CrossRef

Lancee, J, Bout, J. van den & Straten, A. van (2012). Internet delivered or mailed self-help treatment for insomnia” A randomized waiting list controlled trial. Behaviour Research and Therapy. 50: 22–29.CrossRefPubMed

Layard, R. (2006) The case for psychological treatment centers. British Medical Journal, 332: 1030–1032.CrossRefPubMedPubMedCentral

Marks, I., (2002). The maturing of therapy. Some brief psychotherapies help anxiety/depressive disorders but mechanism of actions are unclear. British Journal of Psychiatry, 180, 200–204.CrossRefPubMed

Orden, M. van., Hoffman, T., Haffmans, J., Spinhoven, P & Hoencamp, E. (2009). Collaborative Mental Health Care versus Care as Usual in a primary care setting: a randomized controlled trial. Psychiatric services. 60: 74–80.CrossRefPubMed

Rijnders, P., Jong, A. de, Pieters-Korteweg, E. (1999). Kortdurende behandeling in de GGZ: een inleiding. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

Rijnders, P. (2004). Overzicht, inzicht, uitzicht: Een protocol voor kortdurende psychotherapie. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

Rijnders, P. & Heene, E. (2010). Kortdurende psychologische interventies voor de eerste lijn. Amsterdam: Uitgeverij Boom.

Rijnders, P & Heene, E. (2015 a) Handboek KOP-model: Kortdurende psychologische interventies voor de Basis GGZ. Amsterdam: Boom.

Rijnders, P., Heene, E., Van Dijk, M., Van Straten, A., Verbraak, M. (2015 b). The effect of a guided self-help intervention in primary care to improve coping and mental health; an observational study. In preparation.

Straten, A. van, Meeuwissen, J., Tiemens, B., Hakkaart, L., Nolen W.A. &, M.C.H. (2007).

Onderzoek en psychotherapie (serie). Is gangbare zorg net zo effectief als getrapte zorg voor mensenmet angst- en stemmingsstoornissen? Tijdschrift voor psychotherapie, 33,23–38.

Schreurs, P., Willige G. van de, Tellegen, B & Brosschot, J. (1993). De Utrechtse Coping Lijst (UCL). Omgaan met problemen en gebeurtenissen. Lisse: Swets & Zeitlinger.

Vissers, W. (2010). The measurement of remoralization: an extension of contemporary psychological outcome research. Nijmegen: Radbout Universiteit, Wetenschappelijk Proefschrift.

Titel: Het KOP-model: een generalistische richtlijn voor de Basis GGZ
Auteurs: Drs. Paul Rijnders
Dr. Els Heene
Publicatiedatum: 01-06-2015
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: GZ - Psychologie / Uitgave 5/2015
Print ISSN: 1879-5080
Elektronisch ISSN: 1879-5099
DOI: https://doi.org/10.1007/s41480-015-0042-9

Andere artikelen Uitgave 5/2015

Mindfulness kan beter WEL in de zorg blijven

Reactie

Rain with chances of a thunderstorm

Interview

Down Under: Een gemakkelijke week

Column

Noord-Nederlands Netwerk Stemmings- en Angststoornissen: platform voor onderzoek en zorg

Interview

Mindfulness en Völker revisited

Reactie

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)