Samenvatting
Het lichamelijk onderzoek van kinderen is op verschillende punten een uitdaging: elke leeftijd behoeft een andere benadering en een andere vorm van communicatie. Kinderen dienen serieus genomen te worden in deze communicatie en moeten op een bij de leeftijd passend niveau worden aangesproken. Observatie begint vanaf de wachtkamer om een goed beeld te krijgen van onder andere de motorische en psychosociale ontwikkeling. De situatie of leeftijd van het kind bepaalt vaak de volgorde van het lichamelijk onderzoek, waarbij flexibiliteit en humor uiterst behulpzaam kunnen zijn. Het is belangrijk om de normaalwaarden van vitale parameters bij kinderen te kennen. Daarbij hoort ook kennis van de consequenties van afwijkende waarden. Zo kan respiratoire insufficiëntie sneller optreden vanwege de bouw en beperktere compensatiemechanismen van het kind. Onderzoek van de buik, hart, longen en het KNO-gebied is bij alle kinderen belangrijk. Op indicatie kan aanvullend onderzoek noodzakelijk zijn, zoals een neurologische evaluatie of beoordeling van secundaire geslachtskenmerken.