Henk de Lange werkt nu twee jaar met een groep matig verstandelijk gehandicapte volwassenen in ‘De Klaver’. De Klaver is een genormaliseerde woonvoorziening die deel uitmaakt van De Groene Weyde, een instelling voor verstandelijk gehandicapten. Henk is destijds gevraagdom hier als groepsleider te komen werken. Zijn eindscriptie voor de opleiding tot verzorgende, zo’n drie jaar geleden, had als onderwerp: integratie van verstandelijk gehandicapten in de woonwijk.
De Klaver is een genormaliseerde woonvoorziening voor verstandelijk gehandicapten.Werken in zo’n woonvoorziening betekent dat je over verschillende competenties moet beschikken. Die variëren van huishoudelijke en verzorgende taken tot begeleiden en leidinggeven. Bij de oprichting van De Klaver dacht het team selfsupporting te kunnen zijn. Dat bleek,op basis van de groepssamenstelling, toch te hoog gegrepen. Nu maakt de groep gebruik van een aantal faciliteiten van de nabijgelegen zorginstelling. Toch blijft het voor het team een hele uitdaging om zo’n groot ‘gezin’ draaiende te houden. Van de verzorgende vraagt dit een planmatige en methodische aanpak,maar ook de nodige creativiteit.
De Klaver is een genormaliseerde woonvoorziening waar negen matig verstandelijk gehandicapte mensen in de leeftijd van 24 tot 60 jaar wonen. De Klaver ligt aan de rand van het dorp en is onderdeel van De Groene Weyde, een instelling voor verstandelijk gehandicapten. De hoofdlocatie ligt op 2 kilometer afstand van De Klaver.
Tussen de middag komen de bewoners lunchen, waarna ze weer opgehaald worden door het pendelbusje. Alleen Arjen blijft sinds een maand ’s middags thuis. Gezien zijn leeftijd is een hele dag op het activiteitencentrum te vermoeiend. Voorheen zat hij tussen de middag aan tafel te dommelen; nu gaat hij ’s middags even slapen en daarna steevast bij de buren het pad harken. De buurman is een wat oudere man en staat hem meestal al op te wachten. Hij heeft met zijn vrouw ook wel eens koffie gedronken bij de bewoners van De Klaver.
Frederika komt glimlachend uit haar kamer, giechelend zegt ze: ‘Henk ik ga met jou sleeën, samen op de slee.’ Daarop roept Jan plagend: ‘Frederika is verliefd,
Frederika is verliefd.’ ‘Ach, rotjong,’ zegt ze lachend en ze geeft Henk een speelse tik op zijn billen. Henk glimlacht en zegt dat er niet zo veel van sleeën zal komen.‘Het is natte sneeuw en die blijft maar eventjes liggen,’ legt hij uit. Frederika is gek op Henk. Als Henk werkt, probeert ze zo vaak mogelijk naast hem te zitten, aan tafel of op de bank. Soms geeft dit wrijvingen bij de andere bewoners. Vooral Mark heeft moeite met het gedrag van Frederika. Hij wil ook graag naast Henk
zitten. Mark slaat dan amicaal zijn arm om de schouders van Henk en zorgt dat iedereen ziet dat hij dezelfde schoenen heeft als Henk.
Henk helpt Toos met het strikken van haar veters. Jantina zit nog steeds op bed en wiegt zachtjes met haar bovenlichaam mee met de operamuziek. Henk spoort haar aan om zich te gaan douchen. Elke ochtend wordt Jantina gestimuleerd zich te douchen en aan te kleden. Ze
heeft het namelijk erg druk met kijken naar wat de andere bewoners allemaal doen. Als het Lizet te lang duurt, kleedt ze Jantina wel eens aan. Jantina laa dit gedwee toe. De laatste tijd
zijn deze twee ook vaak ’s avonds op de kamer van Lizet aan het puzzelen. Diana, de jongste bewoonster, komt slaperig de gang op. Henk ziet dat Diana ongesteld is. Diana kan zichzelf wel aankleden,
maar heeft hulp nodig bij de hygiëne. Henk zoekt samen met Diana kleding uit en helpt haar met douchen en verschonen.
Dan gaat de telefoon. De activiteitenbegeleidster van Lizet blijkt ziek te zijn en is naar huis gegaan. Aangezien er geen vervanging is, is Lizet vanmidda vrij. Lizet staat al met haar jas aan als Henk vertelt dat ze vrij is. Ze blijft bokkig staan en wil haar jas niet uitdoen. Als Henk haar nogmaals uitlegt dat de activiteitenbegeleidster ziek is, begint ze plotseling te schreeuwen, laat zich op de grond vallen, slaat in de rondte en trekt aan Henk zijn benen. Esther wil bij haar op de grond gaan zitten om haar te troosten, maar als Esther dat doet, grijpt Lizet haar bij haar haar. Esther roept: ‘Nee lieverd, niet doen,’ waarop Henk uitermate geı¨rriteerd reageert: ‘Ben je nou helemaal Lizet, hou op.’ Hij pakt haar beet en drukt haar tegen de grond. In eerste instantie wordt Lizet nog bozer,
maar langzaam kalmeert ze.
’s Avonds krijgt Lizet een telefoontje van haar vader met de boodschap dat hij te ziek isomhaar in het weekend op te halen. De moeder van Lizet is drie jaar geleden overleden.De gezondheid van Lizets vader gaat hard achteruit. Lizet ploft hard op de bank, begint te huilen en neemt vervolgens een duik in de koekjestrommel.
Paul de Groot is een kritische man. In Henks beleving is hij een man die problemen zoekt. Zo was er onlangs een conflict, waarin zelfs de directeur van De Groene Weyde betrokken was. Paul wilde als broer en curator de rapportage van Jantina lezen. In principe is dat altijd mogelijk. En dat gebeurt dan ook geregeld. Omdat ze nog geen geautomatiseerd zorgdossier hebben, zit de rapportage in hangmappen. Henk merkte aan vragen van Paul dat hij ook de rapportage van Kees had gelezen. Kees is inmiddels overgeplaatst naar een andere groep die beter op zijn behoeften in kon gaan. Vanwege heftige automutilatie moest Kees wel eens gefixeerd worden en
daar zei Paul iets over. Henk bracht dit ter sprake bij Paul de Groot, maar deze ontkende ooit iets van anderen te lezen. Na deze ontkenning nam Henk contact op met de directeur over zijn bevindingen. Deze heeft op zijn beurt contact opgenomen met Paul de Groot. Het resultaat van dit gesprek was dat Paul de Groot zijn excuses heeft gemaakt aan Henk en het team en dat er betere afspraken kwamen over het bewaren en ter inzage geven van rapportages.
Terwijl Henk aan de telefoon zit, neemt Jantina nog een boterham, die Lizet weer afpakt. Henk ziet dit vanuit zijn ooghoeken en besluit er nog niet op te reageren. Lizet zegt: ‘Nee Jantina, je wordt te dik, dat mag niet.’
Als Henk zijn jas ophangt, komt de geur van verse koffie hem al tegemoet. Zijn collega Joke dekt geeuwend de ontbijttafel. Ze heeft net een slaapdienst achter de rug. Henk vraagt of ze een rustige dienst heeft gehad. Joke vertelt dat Arjen vannacht twee keer uit bed is geweest vanwege een flinke kiespijn. De pijnstiller hielp niet, met als gevolg dat Arjen niet veel heeft geslapen. Henk zal zo de tandarts in het dorp bellen voor een afspraak, het liefst vandaag. En dat wordt dan een drukke dag voor Arjen, want hij moet ook nog zijn gehoorapparaat laten nakijken bij de audioloog.’
Henk werkt nu twee jaar met een groep matig verstandelijk gehandicapte volwassenen die in De Klaver wonen. Hij is destijds gevraagd om hier als groepsleider te komen werken. Zijn eindscriptie voor de opleiding tot verzorgende, zo’n drie jaar geleden, had als onderwerp: integratie van verstandelijk gehandicapten in de woonwijk.
Herlees de ‘Oriëntatie op de casus’ en bekijk de vragen en antwoorden opnieuw. Ga na of je visie op de zorg voor mensen met een verstandelijke handicap door de leertaken veranderd is. Zou je als verzorgende willen werken in een team als De Klaver?
