Samenvatting
Aanvankelijk werden in de literatuur over chronische intermitterende hemodialyse slechte ervaringen en aanzienlijke mortaliteit vermeld. Dit heeft ertoe geleid dat, met de opkomst en verbetering van de peritoneale dialyse, aan deze laatste behandelmethode bij diabetespatiënten de voorkeur werd gegeven. Echter, betere dialysetechnieken, het gebruik van laagmoleculair heparine en een zekere mate van selectie van patiënten hebben, zowel wat morbiditeit als mortaliteit betreft, ook met hemodialyse steeds gunstiger resultaten opgeleverd. Verder is het van belang dat niertransplantatie voor deze patiëntengroep tot de reële mogelijkheden behoort, waaruit voortvloeit dat hemodialyse als voorbereidende of tijdoverbruggende behandeling moet kunnen worden gegeven.