Hé, de premies stijgen…!?

Dit stukje schrijf ik in het holst van de nacht in een erg warm land. De slapeloosheid van thuis reisde natuurlijk gewoon mee in de koffer. Lekker tussen de stapeltjes kleren die ik altijd weer meeneem en die ik na afloop van de vakantie niet gebruikt maar wel gekreukeld in de kast terugleg. Nou vind ik slapeloosheid thuis geen, maar in den vreemde wel een probleem. Dat ik – nu eenmaal toch wakker - met een koel glaasje wijn op het terras naar de uilen wil luisteren, blijkt inmiddels een miljard muggen te weten. De tv braakt alleen onverstaanbare of, erger nog, Duitse programma's uit. Het boek over de vreselijke situatie van vrouwen in Afghanistan is weliswaar prachtig, maar geen optie voor zo'n nacht alleen. En de dingen die je nu mooi even zou kunnen afmaken, heb je nou net weer níet ingepakt.