12. Hartfalen

Hartfalen is een complex van klachten en verschijnselen ten gevolge van een tekortschietende pompfunctie van het hart. Kernsymptomen zijn dyspnoe of moeheid die optreedt bij een normale of geringe inspanning, of zelfs in rust, en vaak is er sprake van vochtretentie. De klachten zijn een gevolg van enerzijds een overmatige retentie van vocht en anderzijds een inadequate weefselperfusie. Hartfalen wordt in het algemeen beschouwd als een chronische aandoening waarbij periodes van verslechtering (decompensatie) kunnen optreden. Als de klachten en verschijnselen binnen 24 uur ontstaan, wordt gesproken van acuut hartfalen.