Patiënten met een witte plek op het mondslijmvlies (leukoplakie) groter dan 4 cm, hebben de grootste kans op het ontstaan van mondkanker. In tegenstelling tot wat eerder gedacht werd, blijken factoren als het geslacht, leeftijd, rookgewoonten, kleur en precieze locatie van leukoplakie in de mond, geen rol te spelen bij het voorspellen van mondkanker vanuit leukoplakie. Dit stelt Elisabeth Brouns in haar proefschrift: Oral leukoplakia: a clinical, histopathological and molecular study waarvoor ze 144 patiënten bestudeerde.
Een leukoplakie is een witte plek op het mondslijmvlies die vooral bij rokers voorkomt en soms kan wijzen op een voorstadium van mondkanker. Als iemand stopt met roken, verdwijnt een leukoplakie soms.
Geen invloed wel/geen behandeling
De gangbare behandeling van leukoplakie bestaat uit chirurgische verwijdering en – vooral bij grotere leukoplakieën – uit laserverdamping. Brouns onderzocht de resultaten van zowel de chirurgische behandeling als de laserbehandeling. Bij 40% van de patiënten ontstond binnen enkele jaren opnieuw een leukoplakie. Deze groep vergeleek Brouns met een groep patiënten bij wie – om verschillende redenen – geen behandeling was uitgevoerd, maar die wel onder controle bleven. Zowel onder de groep behandelde als niet-behandelde patiënten kreeg een kleine groep (16 patiënten) mondkanker. Het wel of niet behandelen van de patiënt en de aard van de behandeling (laser of chirurgisch), hadden geen invloed op het aantal patiënten dat mondkanker ontwikkelde.
Succesvolle behandeling
Ondanks een vroege diagnostiek en behandeling is het nog steeds niet mogelijk om het ontstaan van mondkanker uit leukoplakie te voorkomen, zo blijkt uit het proefschrift van Brouns. Niettemin is het belangrijk dat een patiënt met een leukoplakie zo vroeg mogelijk wordt gediagnosticeerd, behandeld en regelmatig gecontroleerd. Zo kan een zich al ontwikkelende kanker vroegtijdig worden ontdekt en daarmee de kans op een succesvolle behandeling vergroten.
Elisabeth Brouns studeerde 28 maart jl. af op een 3-jarige master tandheelkunde. Ze promoveerde tegelijkertijd met het volgen van de studie tandheelkunde.
Promotiedetails
Op donderdag 6 juni 2013 verdedigde Elisabeth Brouns haar proefschrift Oral leukoplakia: a clinical, histopathological and molecular study.
Promotores: Prof.dr. E. Bloemena, Orale pathologie ACTA/VUmc en prof.dr. I. van der Waal, Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie/ Orale pathologie ACTA/VUmc.