Gepubliceerd in:
03-08-2017 | Redactioneel
Gooi het kind niet weg met het badwater!
De Raad voor Volksgezondheid en Samenleving wil van evidence-based naar context-based practice. Goed idee?
Auteurs:
Prof. dr. L. A. M. (Ien) van de Goor, Renske van der Zwet, Prof.dr. Dike van de Mheen
Gepubliceerd in:
TSG - Tijdschrift voor gezondheidswetenschappen
|
Uitgave 5/2017
Log in om toegang te krijgen
Extract
Als het aan de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) ligt, gaan we op weg naar een nieuwe vorm van ‘evidence building’ in zorg en welzijn [
1]. Getuige hun meest recente rapport
Zonder context geen bewijs is er niet één specifieke vorm van zorg waarvan door wetenschappelijk onderzoek is vast komen te staan dat deze van goede kwaliteit is. Wat goede zorg is, verschilt van individu tot individu en hangt af van de situatie. De huidige richtlijnen, protocollen en kwaliteitskaders in de zorg vertrekken, aldus het advies, te eenzijdig vanuit één vorm van evidence, namelijk resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Wetenschappelijk onderzoek levert echter een te rigide en eenzijdige basis voor besluitvorming op en houdt onvoldoende rekening met individuele en contextuele verschillen. …