Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften E-learning Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
UITGEBREID ZOEKEN
Inloggen
Top
TBV – Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde
Gepubliceerd in: TBV – Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde 10/2009

01-10-2009 | Onderzoek

Gemeten versus berekende maximale zuurstofopname: een wereld van verschil?

Auteurs: P. J. A. M. van Ooij, Dr. T. Takken, A. Houtkooper, Dr. R. A. van Hulst

Gepubliceerd in: TBV – Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde | Uitgave 10/2009

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

Achtergrond: Binnen de bedrijfsgeneeskunde worden regelmatig ergometrietesten verricht om de VO2-max te bepalen. Bij sommige keuringen bepaalt deze waarde mede of een keurling geschikt of ongeschikt is. Uit kostenoverwegingen wordt de VO2-max vaak berekend met behulp van predictieformules. Doel van dit onderzoek was om te kijken of de berekende VO2-max de gemeten VO2-max correct weergeeft.
Methode: Van 2786 ergometrietesten uitgevoerd tussen 2002 en 2007 werd de gemeten VO2-max vergeleken met de VO2-max zoals berekend aan de hand van een zevental frequent gebruikte formules.
Resultaten: Bijna alle formules genereren een overschatting die varieerde tussen de 3% en 20%. Alleen de formule van Storer laat bij vrouwen een correcte waarde zien. Echter, het percentage fout-positieve uitslagen op basis van de berekende VO2-max is bij alle formules erg hoog.
Conclusie: Het berekenen van de VO2-max leidt tot een hoog aantal foutpositieve uitslagen. We adviseren dan ook de VO2-max te bepalen door middel van de directe meetmethode wanneer de VO2-max bepalend is voor de keuringsuitslag.
vorige artikel Een manier om vermijdbaar productiviteitsverlies te kwantificeren
volgende artikel De ZwangerWijzer
Literatuur
1.
Fletcher GF, Balady GJ, Amsterdam EA, et al. Exercise standards for testing and training: a statement for healthcare professionals from the American Heart Association. Circulation 2001; 104: 1694–1740.
2.
Takken T. Inspanningstests. 2e druk. Maarssen: Elsevier Gezondheidszorg, 2007.
3.
Wendling J, Elliott D, Nome T. Medical assessment of working divers. Hyperbaric Editions, 2004.
4.
O'Connell ER, Thomas PC, Cady LD, et al. Energy costs of simulated stair climbing as a job-related task in fire fighting. J Occup Med 1986; 28: 282–284.
5.
Roca J, Whipp BJ (red.). Clinical exercise testing. European Respiratory Monograph Volume 2, Monograph 6. December 1997.
6.
ATS/ACCP Statement on cardiopulmonary exercise testing. Am J Respir Crit Care Med 2003; 167: 211–277.
7.
Åstrand P-O, Rodahl K. Textbook of workphysiology. 3e ed. New York: McGraw-Hill Book Company, 1986.
8.
Arena R, Myers J, Williams MA, et al. Assessment of functional capacity in clinical and research settings. Circulation 2007; 116: 329–343.
9.
Kuipers H. Variability of physiological responses to exercise [proefschrift]. Maastricht: Rijksuniversiteit Limburg, 1983.
10.
Ergometrie Protocol Werkwijzer. Groningen: Lode, 2007.
11.
Veenstra B. Persoonlijke communicatie, 2008.
12.
ACSM's Guidelines for exercise testing and prescription. 7e ed. Philadelphia: American College of Sports Medicine, Lippincott, Williams & Wilkins, 2006.
13.
Jones NL, Kane JW. Quality control of exercise test measurements. Med Sci Sports 1979; 11: 368–372.
14.
Storer TW, Davis JA, Caiozzo VJ. Accurate prediction of VO2 max in cycle ergometry. Med Sci Sports Exerc 1990; 22: 4–12.
15.
Shvartz E, Reibold RC. Aerobic fitness norms for males and females aged 6 to 75 years: A review. Aviat Space Environ Med 1990; 61: 3–11.
16.
Wasserman K (red.). Principles of exercise testing and interpretation. 4th ed. Philadelphia: Lippincott, Williams & Wilkins; 2005.
17.
Midgley AW, Bentley DJ, Luttikholt H, et al. Challenging a dogma of exercise physiology: does an incremental exercise test for valid VO2 max determination really need to last between 8 and 12 minutes? Sports Med 2008; 38: 441–447.
18.
Maxwell BF, Withers RT, Ilsley AH. Dynamic calibration of mechanically, air- and electromagnetically braked cycle ergometers. Eur J Appl Physiol 1998; 78: 346–352.
19.
Rietjens GJ, Kuipers H, Kester AD, et al. Validation of a computerized metabolic measurement system (Oxycon-Pro) during low and high intensity exercise. Int J Sports Med 2001; 22: 291–294.
20.
Gaesser GA, Brooks GA. Muscular efficiency during steady-rate exercise: effects of speed and work rate. J Appl Physiol 1975; 38: 1132–1139.
21.
Taylor HL, Buskirk E, Henschel A. Maximal oxygen intake as an objective measure of cardiorespiratory performance. J Appl Physiol 1955; 8: 73–80.
22.
Mallory LA, Scheuermann BW, Hoelting BD, et al. Influence of peak VO2 and muscle fiber type on the efficiency of moderate exercise. Med Sci Sports Exerc 2002; 34: 1279–1287.
Metagegevens
Titel
Gemeten versus berekende maximale zuurstofopname: een wereld van verschil?
Auteurs
P. J. A. M. van Ooij
Dr. T. Takken
A. Houtkooper
Dr. R. A. van Hulst
Publicatiedatum
01-10-2009
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
TBV – Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde / Uitgave 10/2009
Print ISSN: 0929-600X
Elektronisch ISSN: 1876-5858
DOI
https://doi.org/10.1007/BF03081315

Andere artikelen Uitgave 10/2009

TBV – Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde 10/2009 Naar de uitgave

Column

Belangenvermeerdering?

Redactioneel

Nanorisico's net zo onzichtbaar als nanodeeltjes

Verenigingsnieuws

NVVG

Nieuws

Pan-Europese opiniepeiling over veiligheid en gezondheid op het werk

TBV in outline

Articles

Referaat

De vis wordt duur betaald