Top

GZ - Psychologie

Gepubliceerd in:

01-07-2010 | Casus

Gedragskundige rapportage bij een ontkennende verdachte: Niet zo onschuldig als het lijkt

Serie forensische casuïstiek

Auteur: Prof. dr. C. de Ruiter

Gepubliceerd in: GZ - Psychologie | Uitgave 5/2010

Samenvatting

Rapportages door gedragsdeskundigen kunnen een belangrijke rol spelen in een strafproces. De rechter kan bijvoorbeeld alleen een terbeschikkingstelling opleggen wanneer tenminste twee gedragsdeskundigen een psychische stoornis of gebrekkige ontwikkeling constateren, die verband houdt met de strafbare feiten waarvan de persoon verdacht wordt.

vorige artikel Bang

volgende artikel Onderzoek moet de psychotherapie redden

Marjan van der E. heeft toestemming gegeven voor publicatie van haar casus. Eerder werd door mij over deze casus gepubliceerd in het tijdschrift Proces: de Ruiter, C . (2007). Een dubieuze gedragskundige rapportage bij een ontkennende verdachte. De casus van de Anjummer pensionmoorden. Proces: Tijdschrift voor Strafrechtspleging, 86, 136-145.

In een artikel in het Nederlands Juristen Blad gaan Acda en collega’s uitgebreid in op de gebrekkige geloofwaardigheid van de verklaring van de man die aangifte tegen Marjan deed bij de politie, en hoe deze en andere problemen met het bewijs in deze strafzaak, de aanleiding zijn geweest voor een, volgens deze auteurs, dubieuze veroordeling. Acda, P., Hoynck van Papendrecht, H., Henkes, A., Geraerts, E., Horselenberg, R ., & van Koppen, P.J. (2006). Anatomie van een dubieuze veroordeling: De Anjummer pensionmoorden. Nederlands Juristenblad, 81, 1558-1564.

Op verzoek van de advocaat heeft de auteur van dit artikel Marjan van der E. in het voorjaar van 2006 in het kader van een contraexpertise psychologisch onderzocht.

Voor de interpretatie van de MMPI-2 is gebruik gemaakt van een standaard handboek op dit gebied: Friedman, A.F., L ewak, R ., Nichols, D ., & Webb, J.T. (2001). Psychological assessment with the MMPI-2. Mahwah, NJ: Erlbaum.

Dr. Leo Cohen, klinisch psycholoog BIG, is een van de oprichters van de Nederlandse Rorschach Vereniging en doceert het Comprehensive System. Hetzelfde geldt voor de auteur van dit artikel.

Merk op dat deze bevinding gelijkenis vertoont met de herinterpretatie van de MMPI-2 resultaten. In het algemeen kan gesteld worden dat aan een bevinding gedaan met twee verschillende testmethoden (zelfrapportage en performance-based) meer validiteit kan worden toegekend, dan aan een bevinding op basis van slechts één type test (Meyer et al., 2001).

Abramova, L.I. (1976). Delusions of self-justification, innocence, forgiveness and justification in schizophrenia. Zh Nevropatol Psikhiatr Im S S Korsakova, 76, 730-736.PubMed

Acklin, M.W. (1999). Behavioral science foundations of the Rorschach test: Research and clinical applications. Assessment, 6, 319-326.CrossRefPubMed

Barendregt, M., Rijnders, R., & de Ranitz, A. (2008). Rapporteren bij ontkennende verdachten: Een reactie op De Ruiter. Proces, nr. 1, 20-26.

Bornstein, R.F., & O’Neill, R.M. (1997). Construct validity of the Rorschach Oral Dependency (ROD) Scale: Relationship of ROD scores to WAIS-R scores in a psychiatric inpatient sample. Journal of Clinical Psychology, 53, 99-105.CrossRefPubMed

Crombag, H.F.M., van Koppen, P.J., & Wagenaar, W.A. (2005). Dubieuze zaken: De psychologie van strafrechtelijk bewijs. Amsterdam: Contact.

Exner, J.E. (2000). A primer for Rorschach interpretation. Asheville, NC: Rorschach Workshops.

Exner, J.E. (2003). The Rorschach: A Comprehensive System. Volume 1. Fourth edition. New York: Wiley.

Franken, A.A. (2005). De verdediging en het gedragskundig onderzoek. Delikt en Delinkwent, afl. 6, 600-609.

Friedman, A.F., Lewak, R., Nichols, D., & Webb, J.T. (2001). Psychological assessment with the MMPI-2. Mahwah, NJ: Erlbaum.

Gudjonsson, G.H. (1993). The implications of poor psychological evidence in court. Expert Evidence, 2, 120-124.

Gudjonsson, G.H., & Young, S. (2006). An overlooked vulnerability in a defendant: Attention deficit hyperactivity disorder and a miscarriage of justice. Legal and Criminological Psychology, 11, 211-218.CrossRef

Hildebrand, M., & de Ruiter, C. (2006). Forensische psychodiagnostiek in een intramurale setting. In: C. de Ruiter & M. Hildebrand (Eds.), Handboek psychodiagnostiek: Van testmethode naar toepassing (pp. 269–299). Amsterdam: Harcourt.

Koppen, P.J., van. (2004). Weg met de toerekeningsvatbaarheid: Over rapportages over de verdachte. Trema, 27, april, 221-228.

Mackor, A.R., & Brand, E. (2004). Naar een professioneler oordeel inzake tbsverlengingen: Analyse van een casus. Proces, nummer 4, 167-174.

Metsanen, M., Wahlberg, K.E., Saarento, O., Tarvainen, T., Miettunen, J., Koistinen, P., Laksy, K., & Tienari, P. (2004). Early presence of thought disorder as a prospective sign of mental disorder. Psychiatry Research, 125, 193-203.CrossRefPubMed

Meyer, G.J., Hilsenroth, M.J., Baxter, D., Exner, J.E., Fowler, J.C., Piers, C.C., Resnick, J. (2002). An examination of interrater reliability for scoring the Rorschach Comprehensive System in eight data sets. Journal of Personality Assessment, 78, 219-274.CrossRefPubMed

Parker, K.C.H., Hanson, R.K., & Hunsley, J. (1988). MMPI, Rorschach, and WAIS: A meta-analytic comparison of reliability, stability, and validity. Psychological Bulletin, 103, 367-373.CrossRef

Rogers, T. (2004). Diagnostic validity and psychiatric expert testimony. International Journal of Law and Psychiatry, 27, 281-290.CrossRefPubMed

Rorschach, H. (1921/1954). Psychodiagnostics. Bern, Switzerland: Huber.

Ruiter, C., de. (2000). Forensische psychodiagnostiek en risicotaxatie: Ontwerp van een forensisch psychologisch testinstrumentarium. In: T. I. Oei & M.S. Groenhuijsen (Red.), Forensische psychiatrie anno 2000. Actuele ontwikkelingen in een breed perspectief, pp. 301–317. Deventer: Gouda Quint.

Ruiter, C., de. (2006). Evidence-based psychodiagnostiek. In: C. de Ruiter & M. Hildebrand (Eds.), Handboek psychodiagnostiek: Van testmethode naar toepassing (pp. 11–18). Amsterdam: Harcourt.

Ruiter, C., de. (2006). De Rorschach Inktvlekken Methode. In: C. de Ruiter & M. Hildebrand (Eds.), Handboek psychodiagnostiek: Van testmethode naar toepassing (pp. 89–117). Amsterdam: Harcourt.

Ruiter, C., de, Mackor, A.R., & van den Bosch, R. (2007). Rechter dwaalt door dubieuze rapportages over Marjan van der E. Rubriek Forum. De Volkskrant, 11 december 2007.

Saks, M.J., & Koehler, J.J. (2005). The coming paradigm shift in forensic identification science. Science, 309, 892-895.CrossRefPubMed

Slobogin, C. (2007). Proving the unprovable: The role of law, science and speculation in adjucating culpability and dangerousness. New York: Oxford University Press.

Smith, S.R., Baity, M.R., Knowles, E.S., & Hilsenroth, M.J. (2001). Assessment of disordered thinking in children and adolescents: the Rorschach Perceptual- Thinking Index. Journal of Personality Assessment, 77, 447-63.CrossRefPubMed

Urist, J., & Shill, M. (1982). Validity of the Rorschach Mutuality of Autonomy Scale: A replication using excerpted responses. Journal of Personality Assessment, 46, 450-454.CrossRefPubMed

Viglione, D. J. (1999). A review of recent research addressing the utility of the Rorschach. Psychological Assessment, 11, 251-265.CrossRef

Weiner, I.B. (2003). Principles of Rorschach interpretation (2nd ed.). Mahwah, NJ: Erlbaum.

Titel: Gedragskundige rapportage bij een ontkennende verdachte: Niet zo onschuldig als het lijkt
Serie forensische casuïstiek
Auteur: Prof. dr. C. de Ruiter
Publicatiedatum: 01-07-2010
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: GZ - Psychologie / Uitgave 5/2010
Print ISSN: 1879-5080
Elektronisch ISSN: 1879-5099
DOI: https://doi.org/10.1007/s41480-010-0054-4

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 5/2010

Persoonlijkheidspathologie tussen wal en schip

Nieuws

Onderzoek moet de psychotherapie redden

Een vak voor vrouwen?

Kwaliteit in ons werk; antwoord aan Mark Crouzen

Evidence b(i)ased richtlijnen van obesitas?