Samenvatting
De zorg voor mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen is sterk verbeterd sinds het tot stand komen van aan deze doelgroep toegewijde ambulante teams (ACT en FACT) sinds de jaren negentig van de vorige eeuw. Toch is deze zorg nog te veel een eiland in de samenleving, en is de integratie in de samenleving onvoldoende doorgevoerd. De maatschappelijke integratie van de zorg moet worden verbeterd. In het debat daarover is er echter sprake van een schijnbare tegenstelling: de noodzaak tot versterking van het maatschappelijke element in de zorg voor EPA-patiënten lijkt tegenover de specialistisch-psychiatrische kennis te staan, die te medisch georiënteerd en onvoldoende op het dagelijks leven gericht zou zijn. De auteur ziet hierdoor een van de fundamenten onder de verbetering van het lot van deze doelgroep bedreigd worden. De medisch-psychiatrische kennis is de motor van de ontwikkeling van een goede kwaliteit van zorg, en dreigt onvoldoende te worden gewaarborgd. Hij bepleit zowel een versterking van de specialistisch-psychiatrische inbreng in de zorg voor EPA-patiënten, als versterking van de inbreng van het sociale domein daarin.