Skip to main content
Top

2015 | OriginalPaper | Hoofdstuk

5. Familie begeleiden

Auteur : Ronald Geelen

Gepubliceerd in: Dementiezorg in de praktijk - deel 2

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Behalve met de cliënt, krijgt de zorgverlener ook te maken met diens verwanten. De gezondheidsproblemen en achteruitgang van de cliënt zorgen bij hen voor onzekerheid en leed. Dat is onder meer te merken aan afwachtend gedrag of juist overmatige vragen aan zorgverleners. Ook tussen verwanten komen vaak spanningen voor, die soms het kookpunt bereiken wanneer de cliënt terminaal raakt. Hoe vinden zij na de opname van hun verwante hun weg binnen de instelling? En kunnen zij op een goede manier richting geven aan hun bezoek? Wat betreft de start van de zorgverlening, de opname, het verblijf en de terminale zorg worden in dit hoofdstuk uiteenlopende ervaringen en aandachtspunten beschreven. Het gaat daarbij niet om het verwerken van de aftakeling van de cliënt (begeleiding), maar om het zo goed mogelijk onderhouden van de dagelijkse contacten (begeleiden). Daarbij kan zowel het bieden van duidelijkheid als begrenzing nodig zijn, bijvoorbeeld wanneer het gedrag van de verwante nadelig uitwerkt voor de zorgverlening en de sfeer op de afdeling.
Literatuur
1.
go back to reference Berends, J. (2005). Een geleidelijk proces: palliatieve zorg op een psychogeriatrische afdeling. Denkbeeld, Tijdschrift voor Psychogeriatrie, 6 (17), 30–32. Berends, J. (2005). Een geleidelijk proces: palliatieve zorg op een psychogeriatrische afdeling. Denkbeeld, Tijdschrift voor Psychogeriatrie, 6 (17), 30–32.
2.
go back to reference Deltour, B. (2005). Veelzijdige partijdigheid: Kernbegrip in de contextuele hulpverlening. Denkbeeld, Tijdschrift voor Psychogeriatrie, 5 (17), 18–21. Deltour, B. (2005). Veelzijdige partijdigheid: Kernbegrip in de contextuele hulpverlening. Denkbeeld, Tijdschrift voor Psychogeriatrie, 5 (17), 18–21.
3.
go back to reference Geelen, R. (2012) Het zwarte schaap in de zorg? Praktisch beleid naar, en communiceren met familie. In Zo komt mijn team verder. Communiceren en leidinggeven in de zorg. Utrecht: Perspectief. Geelen, R. (2012) Het zwarte schaap in de zorg? Praktisch beleid naar, en communiceren met familie. In Zo komt mijn team verder. Communiceren en leidinggeven in de zorg. Utrecht: Perspectief.
4.
go back to reference Lavrijsen, J. (1997). (Ver)sterven dichterbij: kanttekeningen bij een maatschappelijk misverstand. Denkbeeld, Tijdschrift voor Psychogeriatrie, 6 (9), 16–18. Lavrijsen, J. (1997). (Ver)sterven dichterbij: kanttekeningen bij een maatschappelijk misverstand. Denkbeeld, Tijdschrift voor Psychogeriatrie, 6 (9), 16–18.
5.
go back to reference Nederlandse Vereniging voor Klinische Geriatrie (2005). Richtlijn diagnostiek en medicamenteuze behandeling van dementie. Alphen aan de Rijn: Van Zuiden Communications. Nederlandse Vereniging voor Klinische Geriatrie (2005). Richtlijn diagnostiek en medicamenteuze behandeling van dementie. Alphen aan de Rijn: Van Zuiden Communications.
6.
go back to reference Stroobants, E. & Verhaest, P. (2012). Architectonica. Een thuis voor mensen met dementie. Berchem: EPO. Stroobants, E. & Verhaest, P. (2012). Architectonica. Een thuis voor mensen met dementie. Berchem: EPO.
Metagegevens
Titel
Familie begeleiden
Auteur
Ronald Geelen
Copyright
2015
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-0772-2_5