Skip to main content
Top
Gepubliceerd in: Bijblijven 3/2016

23-05-2016

Ethische vragen over ongevraagd leefstijladvies

Auteur: Dr. Edmond Walma

Gepubliceerd in: Bijblijven | Uitgave 3/2016

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Leefstijl bepaalt in grote mate de kans op een gezond en lang leven. Met ongezond gedrag, zoals roken, te veel alcohol drinken, overmatig of slecht uitgebalanceerd eten, onveilig seksueel gedrag, beoefenen van risicovolle sporten neemt de kans op ziekte, invaliditeit en een bekorte levensduur toe. In plaats van een ziektegerichte benadering, lijkt een primaire aanpak van leefstijlfactoren efficiënter. Leefstijl koppelen aan gezondheid is niet medicaliserend, in tegenstelling tot koppelen van leefstijl aan het voorkomen van ziekte.
Als er een direct verband is tussen de inhoud van het klachtgerichte consult en het aansnijden van leefstijl door de arts, zoals stoppen met roken bij recidiverende bronchitis of afvallen bij adipositas bij ernstige knie- of heupklachten dan kunnen we beter van een aanbod van niet-medicamenteuze therapie spreken zoals in veel NHG-Standaarden expliciet wordt aanbevolen.
In deze bijdrage wordt gepleit voor een wat actievere houding van de huisarts. Het gaat om de volgende aanbevelingen, waarin vier stappen zijn te onderscheiden: 1) tijdens een klachtgericht consult een patiënt een aanbod doen voor een inventariserend en informatief leefstijlverbeteringsconsult; 2) een ‘dedicated’ leefstijlconsult; 3) een doelgericht leefstijlverbeteringsprogramma, al dan niet in de eigen praktijk; en 4) follow-up.
Literatuur
1.
go back to reference WHO. First global ministerial conference on healthy lifestyles and NCDs control. Moscow, 28–29 April. 2011. WHO. First global ministerial conference on healthy lifestyles and NCDs control. Moscow, 28–29 April. 2011.
2.
go back to reference Drenthen AJM, Assendelft WJJ, Velden J van der. Preventie in de huisartsenpraktijk: kom in beweging! Huisarts Wet. 2008;51(1):38–41.CrossRef Drenthen AJM, Assendelft WJJ, Velden J van der. Preventie in de huisartsenpraktijk: kom in beweging! Huisarts Wet. 2008;51(1):38–41.CrossRef
3.
go back to reference Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en sport. Kaderbrief 2007–2011. Visie gezondheid en preventie. Den Haag: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en sport; 2007. Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en sport. Kaderbrief 2007–2011. Visie gezondheid en preventie. Den Haag: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en sport; 2007.
5.
go back to reference Raad voor de Volksgezondheid en Zorg. Publieke gezondheid. Den Haag: Raad voor de Volksgezondheid en Zorg; 2006. Raad voor de Volksgezondheid en Zorg. Publieke gezondheid. Den Haag: Raad voor de Volksgezondheid en Zorg; 2006.
7.
go back to reference Grundmeijer HGLM. Preventie in de huisartsgeneeskunde; vroeger, nu en in de toekomst. Huisarts Wet. 2002;45:76–80.CrossRef Grundmeijer HGLM. Preventie in de huisartsgeneeskunde; vroeger, nu en in de toekomst. Huisarts Wet. 2002;45:76–80.CrossRef
8.
go back to reference Hollander M, Schellevis F, Wit N de. Preventie hart- en vaatziekten is los zand: gezamenlijk visie van alle betrokken partijen. Medisch Contact. 2016;71:34–36. Hollander M, Schellevis F, Wit N de. Preventie hart- en vaatziekten is los zand: gezamenlijk visie van alle betrokken partijen. Medisch Contact. 2016;71:34–36.
9.
go back to reference Dekker P, De Kanter W. Motiveren kun je leren. Amsterdam: Thoeris; 2010. Dekker P, De Kanter W. Motiveren kun je leren. Amsterdam: Thoeris; 2010.
10.
go back to reference Widdershoven G. Ethiek in de kliniek. Maastricht: Boom; 2000. Widdershoven G. Ethiek in de kliniek. Maastricht: Boom; 2000.
11.
go back to reference Beauschamp TL, Childress JF. Principles of biomedical ethics. New York Oxford: Oxford University Press; 1994. Beauschamp TL, Childress JF. Principles of biomedical ethics. New York Oxford: Oxford University Press; 1994.
12.
go back to reference Dworkin G. The theory and practice of autonomy, 4th. ed. New York: Cambridge University Press; 1988.CrossRef Dworkin G. The theory and practice of autonomy, 4th. ed. New York: Cambridge University Press; 1988.CrossRef
Metagegevens
Titel
Ethische vragen over ongevraagd leefstijladvies
Auteur
Dr. Edmond Walma
Publicatiedatum
23-05-2016
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Bijblijven / Uitgave 3/2016
Print ISSN: 0168-9428
Elektronisch ISSN: 1876-4916
DOI
https://doi.org/10.1007/s12414-016-0139-0

Andere artikelen Uitgave 3/2016

Bijblijven 3/2016 Naar de uitgave