Gepubliceerd in:
01-01-2017 | Voor de praktijk
Er terug-zijn3
Een methodiek voor begeleiding van werkhervatting na langdurige afwezigheid
Gepubliceerd in: TBV – Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde | Uitgave 1/2017
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Na een jarenlange stijging blijkt het aantal intredes in primaire arbeidsongeschiktheid (het eerste jaar van arbeidsongeschiktheid) in België te stagneren vanaf 2012. Het aantal invaliden (meer dan één jaar arbeidsongeschiktheid) volgt deze trend niet en blijft toenemen. Het aantal invaliden bij de Belgische loontrekkenden is sinds 2012 gestegen met 13,4% tot 321.573 in 2014. Psychische problemen en musculoskeletale aandoeningen zijn de belangrijkste oorzaken van arbeidsongeschiktheid.1 Om verzuimcijfers te doen dalen is systematisch inzetten op werkhervatting van langdurig zieke werknemers op niveau van de onderneming noodzakelijk.
Onderzoek toont aan dat het merendeel van de medewerkers, die minder dan één maand afwezig zijn wegens ziekte (acute fase), op eigen krachten terugkeert naar het werk.2 Werkhervattingskansen dalen voor medewerkers die langer afwezig zijn. Het initiële medische gezondheidsprobleem ligt vaak niet aan de oorzaak van het voortduren van de arbeidsongeschiktheid.3 De focus op medisch herstel is dus niet toereikend als werkhervatting het eindpunt is. Psychosociale factoren, de arbeidsomstandigheden en de werkomgeving, spelen gaandeweg een grotere rol in de evolutie naar chronische ongeschiktheid. Werkhervattingskansen voor medewerkers die langer dan vier maanden afwezig zijn (chronische fase), zijn bijzonder klein. Er is dus nood aan bijkomende begeleiding tussen de één en vier maanden afwezigheid (de subacute fase).
