Top

Huisarts en wetenschap

Gepubliceerd in:

01-12-2006 | Beschouwing

Empathie bij de psychiatrische patiënt

Contact maken bij weerstand

Auteur: Remke van Staveren-Boer

Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 12/2006

Samenvatting

Van Staveren-Boer R. Empathie bij de psychiatrische patiënt. Contact maken bij weerstand. Huisarts Wet 2006;49(12):628-31.Communicatie is een van de zeven kerncompetenties waarin iedere arts-in-opleiding geacht wordt zich te bekwamen. Doeltreffende communicatie wordt onder meer bereikt door zorgvuldig gebruik van een vaardigheid als empathie. Maar empathisch bedoelde opmerkingen doen soms meer kwaad dan goed, vooral bij de psychiatrische patiënt. Wie in het arts-patiëntcontact alert is op signalen die wijzen op weerstand en wantrouwen, kan zich aan de patiënt en diens situatie aanpassen om toch effectief gebruik te blijven maken van empathie als gespreksvaardigheid. Technieken als spiegelen, het geven van basale gevoelsreflecties en valideren kunnen daarbij helpen. Bij adequaat gebruik is het altijd goed empathie te hebben en te tonen.

vorige artikel De farmacologische behandeling van neuropathische pijn

volgende artikel Verzet LHV en NHG tegen nieuwe functies in de eerste lijn berust op koudwatervrees

Van den Hoofdakker RH. Empathie. Huisarts Wet 2002;45: 176-80.

Praktijkperikel. Med Contact 2006;4:163.

Van Os TWDP, Van den Brink RHS, Van der Meer K, Ormel J. Behandeling van depressie in de huisartsenpraktijk. De dokter als medicijn. Huisarts Wet 2005;48:95-101.

Stewart M, Brown JB, Boon H, Galajda J, Meredith L, Sangster M. Evidence on patient- doctor communication. Cancer Prev Control 1999;3:25-30.PubMed

Bensing J. Doctor-patient communication and the quality of care. An observation study into effective and instrumental behaviour in general practice [Proefschrift]. Utrecht: Universiteit van Utrecht, 1991.

Ward NG, Stein L. Reducing emotional distance: a new method to teach interviewing skills. J Med Educ 1975;50:605-14.PubMed

Beutler LE, Crago M, Arizmendi TG. Research on therapist variables in psychotherapy. In: Garfield SI, Bergin AE, editors. Handbook of psychotherapy and behaviour change. New York: Wiley, 1986:257-310.

Martin DG. Counselling and therapy skills. Prospect Heights (IL): Waveland, 2000.

Shea SC. Psychiatric interviewing. The art of understanding. Philadelphia: Saunders, 1998:9-55.

Duan C, Hill CE. A critical review of empathy research. J Counsel Psychol 1996;43:261-74.CrossRef

Greenberg LS, Elliott R. Varieties of empathic responding. In: Bohart AC, Greenberg LS, editors. Empathy reconsidered: new directions in psychotherapy. Washington (CO): American Psychological Association, 1997:167-85.CrossRef

Watson JC. Revisioning empathy. In: Cain D, Seeman J, editors. Humanistic psychotherapies: handbook of research and practice. Washington (CO): American Psychological Association, 2002:445-72.CrossRef

Van Esch SCM, Van de Kreeke JJS, Batelaan MA, Van de Ploeg HM. Recepten voor een goed gesprek. Deel 2. Amsterdam: VUmc, 2002:15-32.

Leijssen M, Stinckens N. Wijsheid in gesprekstherapy. Leuven: Universitaire Pers Leuven, 2004.

Linehan MM. Validation and psychotherapie. In: Bohart AC, Greenberg LS, editors. Empathy reconsidered: new directions in psychotherapy. Washington (CO): American Psychological Association, 1997:353-91.CrossRef

Titel: Empathie bij de psychiatrische patiënt
Contact maken bij weerstand
Auteur: Remke van Staveren-Boer
Publicatiedatum: 01-12-2006
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap / Uitgave 12/2006
Print ISSN: 0018-7070
Elektronisch ISSN: 1876-5912
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03084970

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 12/2006

Delen en delegeren zijn geen panacee voor betere diabeteszorg

Antibiotica bij COPD blijft niet zinvol

Behandeling van het chronisch loopoor en het loopoor met buisjes

NHG-Standaard Otitis media acuta bij kinderen

De opleiding in de dagelijkse praktijk

Grootgebruikers in de huisartsenpraktijk, een last voor de huisarts?