Abstract
‘Slecht’ nieuws roept bij de patiënt reacties op die de aanvaarding daarvan in de weg staan. Die aanvaarding is nodig, wil de patiënt bereid zijn adviezen op te volgen en maatregelen te accepteren die zijn welzijn ten goede komen. De patiënt zou ermee gebaat zijn als de arts hulp zou bieden bij het verwerken van slecht nieuws. Die hulp komt vaak niet tot stand omdat de arts zelf moeite heeft met het hanteren van de emotionele reacties van de patiënt.
Artsen zijn terughoudend in het geven van informatie over ernstig invaliderende en - mogelijk levensbedreigende - ziekten. Patiënten willen ‘de waarheid’ horen, maar wel zó, dat zij tegelijk ‘hoop’ kunnen blijven houden.
Er worden enkele richtlijnen gegeven voor het voeren van een gesprek dat er op gericht is de patiënt bij de verwerking te helpen. Na een aantal aanbevelingen met betrekking tot de plaats en inhoud van het advies, wordt het hoofdstuk afgesloten met een schema van de structuur van het voorlichtingsgesprek.