Het is belangrijk de eigenheid van goed maatschappelijk werk te articuleren. We hebben een taal nodig om onze praktijk te expliciteren. Een taal die duurzamer is dan het tijdelijke, zielloze en distantiërende beleidsproza dat organisaties nogal eens omringt en soms zelfs concrete praktijken binnendringt. We hebben behoefte aan termen om de complexe en subtiele praktijk op verhaal te brengen, en tegelijk open te stellen voor analyse en reflectie. Grote woorden zijn niet nodig, wel passende concepten die de rijkdom en gelaagdheid van die praktijk weerspiegelen. …