Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften E-learning Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
UITGEBREID ZOEKEN
Inloggen
Top
Gepubliceerd in:
De verpleegkundige van de toekomst hoofdstuk lezen eerste hoofdstuk lezen

2020 | OriginalPaper | Hoofdstuk

6. Een echte verpleegkundige is een lerende verpleegkundige

Auteurs : Ans Grotendorst, Angela Tuijp

Gepubliceerd in: Klinisch redeneren voor verpleegkundigen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

De vaardigheid ‘klinisch redeneren’ doet een voortdurend appèl op het nauwgezet waarnemen van veranderingen en daarop reageren, vanuit een grote kennis van zaken. Daarnaast is kennis geen statisch, maar een zeer dynamisch begrip. Door onderzoek en praktijkervaring komt steeds nieuwe kennis beschikbaar die van betekenis is voor het beroepsmatig handelen. Bij klinisch redeneren is dus telkens de vraag aan de orde: zijn er nieuwe inzichten? Is er nieuwe kennis beschikbaar die van invloed is op de manier waarop ik de situatie inschat en die mogelijk tot andere conclusies en interventies leidt? Klinisch redeneren is een vaardigheid die permanent onderhoud vraagt. Het gaat om een continu leerproces. In dit hoofdstuk beschrijven we formeel en non-formeel (via georganiseerde leertrajecten) en informeel (in en van het werk) leren. Werk, beroep, kennis, zorg en maatschappij veranderen zo snel dat werken zonder leren niet meer mogelijk is. Werken en leren vallen steeds meer samen.
vorige hoofdstuk Klinisch redeneren en indirecte zorg
Voetnoten
1
Opleidingsprofiel Bachelor of Nursing 2020.
 
2
Een learning community (ook wel: Zorginnovatiecentrum, Cox 2011) is een groep mensen die hun kennis en ervaringen rond een bepaald thema of vakgebied delen en van en met elkaar leren om beter met de praktische problemen en uitdagingen in de toekomstige praktijk om te gaan (www.​leerarchitectuur​.​nl). De meerwaarde is dat je werkplekleren kunt combineren met onderzoek en onderwijs, waardoor onderlinge afstemming en synergie kan plaatsvinden.
 
3
De vragen zijn ontleend aan Kessels (2012) en aan de website van Kessels & Smit (www.​kessels-smit.​com): instrument ‘reflectie op de zeven leerfuncties’. Hier bewerkt met het oog op toepassing in de zorg en de verpleegkundige beroepsgroep.
 
Literatuur
Almvik, R., Woods, P., & Rasmussen, K. (2011). Best practices rondom dwangreductie in de geestelijke gezondheidszorg. Een inventariserend onderzoek naar best practices bij de reductie van dwang. In Y. Voskes, J. Theunissen & G. Widdershoven (Red.). Amsterdam: VUmc.
Colletta, N. J. (1996). Formal, nonformal and informal education. In A. C. Tuijnman (Ed.). International encyclopedia of adult education and training (pp. 22–27). Londen: Pergamon.
Cox, K. (2011). De ZorgInnovatieCentra: een doorkijk naar de toekomst. In T. Niessen & K. Cox (Red.), Innoverend leren in het ZorginnnovatieCentrum. Het creëren van ruimte tot vernieuwing. Den Haag: Boom Lemma.
Grotendorst, A., & Van Wijngaarden, P. J. (2005). Levenslessen: Perspectieven op leerbiografie en leerloopbaan (Proloog). In Develop nr. 3/4-2005. Den Haag: HRD fonds.
Grotendorst, A. et al. (Red.). (2007). Verleiden tot leren in het werk. Themaboek Onderwijs en gezondheidszorg. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Hattie, J. (2012). Know thy impact. Educational Leadership, 70(1), 18–23.
Hulsebosch, J., & Wagenaar, S. (2011). En nu online. Sociale media voor professionals, organisaties en facilitatoren. Houten: Bohn Stafleu van Loghum/Springer Media BV.
Kessels, J. (2012). Het corporate curriculum. In M. Ruijters & P. R. J. Simons (Red.), Canon van het leren: 50 concepten en hun grondleggers. (1e druk). Deventer: Kluwer.
Kinkhorst, G. F. (2010). Didactische ontwerpregels voor reflectieonderwijs. Praktisch artikel. Onderwijsinnovatie, 1, 17–25.
Luken, T. (2010) Handboek Effectief Opleiden. http://​tom-luken.​nl/​ProblemenReflect​erenHEO.​pdf .
Onstenk, J. (2011). Ontwikkelen van bekwaamheden tijdens het werk. In J. W. M. Kessels & R. Poell (Red.), Handboek human resource development: Organiseren van het leren. (2e druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Landelijk Overleg Opleidingen Verpleegkunde. Project BN2020 (2016). Opleidingsprofiel Bachelor of Nursing 2020.
Pool, I. A. (2015). Continuing professional development across the nursing career. A lifespan perspective on CPD motives and learning activities. Academisch proefschrift. Utrecht: Universiteit Utrecht.
Ruijters, M. (2015). Professionele identiteit. In M. Ruijters (Red.), Je Binnenste Buiten. Over professionele identiteit in organisaties. Deventer: Vakmedianet.
Schalken, F. A. (Red.). (2013). Handboek online hulpverlening. Met internet Zorg en Welzijn verbeteren (2e druk). Onderwijseditie. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Simons, P. R. J., & Ruijters, M. C. P. (2014). The real professional is a learning professional. In S. Billett, C. Harteis & H. Gruber (Red.), Handbook of research in professional and practice-based learning. Dordrecht: Springer.
Sprenger, C. C. (2001). Leerpraktijken. Lerend werken aan organisatieverandering. Alphen aan den Rijn: Samsom.
Vermeulen, H., Latour, C., & Ubbink, D. (2009). Journal Club: Een goed idee voor implementatie van EBP. Nederlands Tijdschrift voor Evidence Based Practice, 7(2), 18–21.CrossRef
Vogel, B. (2015). Professionaliteit: Misverstanden over intercollegiale toetsing: Goed zijn en beter worden. De verpleegkundig specialist, 10(2), 38–41.CrossRef
Metagegevens
Titel
Een echte verpleegkundige is een lerende verpleegkundige
Auteurs
Ans Grotendorst
Angela Tuijp
Copyright
2020
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Boek
Klinisch redeneren voor verpleegkundigen

Print ISBN: 978-90-368-2436-1

Elektronisch ISBN: 978-90-368-2437-8

Copyright: 2020

DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-2437-8_6