Een beetje vreemd…

Extract

Terwijl ik met één hand door de bocht draai en met de andere de laatste rolo uit het rolletje friemel, verschijnt tussen de weilanden eindelijk een blauw bord met witte letters: Noordwoud. Ik spiek op mijn horloge: 55 minuten. Nogal een verschil met een kwartier op de fiets: Eén-nul voor Osdorp! Achter het bord verschijnt nu een rij schattige huisjes, door een sloot en een rits bruggetjes gescheiden van de straat. Als ik het huisartsbordje zie staan, rem ik af. Er loopt meteen een vrouw naar buiten die op mijn raampje begint te kloppen. ‘Dat is de aiosparkeerplek,’ wijst ze. ‘Ik ben trouwens Ingrid, de assistente.’ Ik slik mijn rolo door, parkeer in en laat me door haar naar de wachtkamer leiden. Eigen parkeerplek, lintdorp: is het al één-één? …