Doordacht handelen…

Een parabel… Het kostte mij wel enige overredingskracht, maar ten slotte had ik ze toch zover gekregen dat ze met mij op pad gingen: mijn twee jaar jongere broertje Dick van 9 en mijn vriendje Siem van 11. We gingen lopend ‘naar zee’. Op het benauwde ‘is het ver?’ van mijn broertje had ik geantwoord dat het ‘wel een heel eindje’ was, maar dat we dat er wel voor overhadden omdat de zee tenslotte niet niks was. Jaren later begreep ik dat het ruim vijftien kilometer was. Op onze door het voetballen afgetrapte schoenen en zonder enig proviand hadden we in een modern tv-programma over survival niet misstaan. De eerste kilometers gingen nog zo gek niet. Dat werd echter anders naarmate wij ons dorp verder achter ons lieten. Details kon ik niet meer verstrekken, omdat we opa's landje al voorbij waren.