‘Door te schrijven over mijn leven bevestig ik mezelf’

‘Ik begon te schrijven op een cursus, begin jaren tachtig. Ik was nieuwsgierig en houd van taal. Ik wilde graag met mensen bezig zijn in een groep en ik vroeg me af of ik het kón, schrijven. Ik wist dat ik kon vertellen, maar schrijven? De uitnodiging voor de cursus sprak mij aan en de docente vond ik een aardige persoon. Er is altijd meer dan één invalshoek om aan iets mee te doen. Daarna ging ik verder en toen begon het eigenlijk pas voor mij. Tijdens de weekends en weken in Valkenburg leerde ik omgaan met mijn faalangst. Het “Ik weet niet waarover ik moet schrijven”-tijdperk was teneinde. Het was voor mij heel bevrijdend te ontdekken, dat ik mijn fantasie kon gebruiken en dat ik alles niet zo precies hoefde op te schrijven zoals het wás. Dat ik dat ook van mijzelf mocht en dat ik daarmee de eerlijkheid geen geweld aandeed. Want ik leerde: ik schrijf een verhaal, het verhaal is van mij en ik kan het opschrijven zoals ik dat wil.