Skip to main content
Top

2013 | OriginalPaper | Hoofdstuk

5. Differentiaaldiagnostische principes

Auteurs : E. Ton, J. Tekstra

Gepubliceerd in: Leerboek reumatologie en klinische immunologie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Inleiding

Wanneer een patiënt zijn klachten aan de arts vertelt, zal er bij de arts een denkproces in gang worden gezet dat differentiaaldiagnostisch denken wordt genoemd. Naar aanleiding van het verhaal van de patiënt zullen er bij de arts richtinggevende vragen opgeroepen worden, waarmee hij het probleem voor zichzelf kan verduidelijken en waarmee hij verschillende mogelijke oorzaken (diagnoses) voor de klachten de revue laat passeren. Dit proces gaat ook nog door bij het lichamelijk onderzoek en bepaalt mede welke onderdelen van het lichamelijk onderzoek speciale aandacht zullen krijgen.
Literatuur
go back to reference Janssens HJEM, Lagro HAHM, Peet PG van, Gorter KJ, Pas P Van Der, Paardt M Van Der, Woutersen-Koch H. NHG-Standaard Artritis (M90). Huisarts Wet 2009;52(9):439-53.CrossRef Janssens HJEM, Lagro HAHM, Peet PG van, Gorter KJ, Pas P Van Der, Paardt M Van Der, Woutersen-Koch H. NHG-Standaard Artritis (M90). Huisarts Wet 2009;52(9):439-53.CrossRef
Metagegevens
Titel
Differentiaaldiagnostische principes
Auteurs
E. Ton
J. Tekstra
Copyright
2013
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-313-9894-2_5