Top

Gepubliceerd in:

2014 | OriginalPaper | Hoofdstuk

Diagnostiek van stemstoornissen: onderzoek van nasale resonantie

oktober 2000

Auteurs : H.F.M. Peters, R. Bastiaanse, J. Van Borsel, P.H.O. Dejonckere, K. Jansonius-Schultheiss, Sj. Van der Meulen, B.J.E. Mondelaers

Gepubliceerd in: Stemstoornissen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Om een nasale afwijking bij de stemgeving te diagnosticeren bestaan verschillende logopedisch georiënteerde onderzoekstechnieken. De nko–arts en de logopedist zullen meestal een beroep doen op zowel directe als indirecte onderzoekstechnieken. Met een directe onderzoeksmethode wordt bedoeld dat de graad van nasaliteit rechtstreeks beoordeeld wordt.

vorige hoofdstuk Stembelasting: meting en tests

volgende hoofdstuk Plasticiteit van de stemkwaliteit

Andrews, M.L. (1997). Manual of voice treatment, pediatrics through geriatrics. San Diego: Singular Publishing Group Inc.

Bzoch, K.R. (1989). Measurements and assessment of categorical aspects of cleft palate language, voice and speech disorders. In K.R. Bzoch (ed.), Communication disorders related to cleft lip and palate. Boston: College–Hill Press.

Czermak, J. (1857). Das Verhalten des weichen Gaumens beim hervorbringen der Reine Vocale. Wenen.

Dalston, R., Warren, D., & Dalston, E. (1991). A preliminary investigation concerning the use of nasometry in identifying patients with hyponasality and/or nasal airway impairment. Journal of Speech and Hearing Research, 34, 11–18.

Duffy, J.R. (1995). Motor speech disorders. Substrates, differential diagnosis and management. St. Louis: Mosby.

Grabb, W., Rosenstein, S., & Bzoch, K. (1971). Cleft lip and palate. Boston: Little Brown and Company.

Grunwell, P. (1993). Analysing cleft palate speech. Londen: Whurr Publishers.

Gutzmann, H. (1913). Untersuchungen über das Wesen der Nasalität. Archives of Laryngology and rhinology, 27, 59–105.

Haapanen, M. (1991). Nasalance scores in normal finnish speech. Folia Phoniatrica et Logopaedica, 43, 197–203.

Hardin, M., Van Demark, D., Morris, H., & Payne, M. (1992). Correspondence between nasalance scores and listener judgments of hypernasality and hyponasality. Cleft Palate–Craniofacial journal, 29, 346–351.

Hirschberg, J., & Van Demark, D. (1997). A Proposal for standardization of speech and hearing evaluation to assess velopharyngeal function. Folia Phoniatrica et Logopaedica, 49, 158–167.

Kay Elemetrics Corporation (1994). Instruction manual of the nasometer Model 6200–3, IBM PC Version. Lincoln Park, NJ: Kay Elemetrics.

Kotby, N., Haleem, E., Hegazi, M., Safe, I., & Zaki, M. (1993). Validity of some diagnostic procedures of velopharyngeal valve incompetence. Proceedings of XV World Congress of ORL. & Head and Neck Surgery. Istanbul, Turkey.

Kummer, A.W, & Lee, L. (1996). Evaluation and treatment of resonance disorders. Language. Speech and hearing services in schools, 27, 271–279.

Liskovius ( 1846). Physiology der menschlichen Stimme für Ärzte und Nichtärzte. Leipzig.

Maryn, J., De Bodt, M., Willockx, V., & Van Lierde, K. (1999). Velofaryngale stoornissen. Terminologie en logopedische protocollering. Tijdschrift voor logopedie, 2, 21–37.

Mc Williams, B.J., Morris, H.L., & Shelton, R.L. (1990). Cleft palate speech. Philadelphia–Toronto: B.C. Decker Inc.

Pannbacker, M., Lass, N., Middleton, G., Crutchfield, E., Trapp, D., & Scherbick, K. (1984). Current clinical practices in the assessment of velopharyngeal closure. Cleft Palate Journal, 21, 33–37.

Shprintzen, R., & Bardach, J. (1995). Cleft palate speech management, a multidisdplinary approach. Missouri: Mosby.

Stemple, J.C. (1993). Voice therapy, clinical studies. Baltimore: Mosby.

Van De Weijer, J.C., & Slis, I.H. (1991). Nasaliteitsmeting met de nasometer. Logopedie en Foniatrie, 63, 97–101.

Van Doorn, J., & Purcell, A. (1998). Nasalance levels in the speech of normal Australian children. Cleft Palate–Craniofacial Journal, 35, 287–292.

Van Lierde, K.M., Wuyts, F.L., De Bodt, M., & Van Cauwenberge, P. (2001). Nasometric values for normal nasal resonance in the speech of young Flemish adults. Verschijnt in Cleft Palate–Craniofacial Journal, maart 2001.

Willemot, J. (1981). Histoire de L'ORL. Acta–Oto–Rhino–Laryngologica, Supplement.

Winters, H.P.J. (1975). Het aangeboren te kort verhemelte. Proefschrift. Utrecht: Rijksuniversiteit te Utrecht.

Zwaardemaker, H., & Burger, H. (1905). Leerboek der Oorheelkunde. Haarlem.

Titel: Diagnostiek van stemstoornissen: onderzoek van nasale resonantie
Auteurs: H.F.M. Peters
R. Bastiaanse
J. Van Borsel
P.H.O. Dejonckere
K. Jansonius-Schultheiss
Sj. Van der Meulen
B.J.E. Mondelaers
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: Stemstoornissen
Print ISBN: 978-90-368-0807-1

Elektronisch ISBN: 978-90-368-0808-8

Copyright: 2014
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-0808-8_32

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen