Diagnose- en streefwaarden en behandelschema’s diabetes mellitus

De diagnosen gestoorde glucose (ICPC B85.01) en diabetes mellitus (ICPC T90) worden gesteld aan de hand van afwijkende glucosewaarden (mmol/l) die worden afgezet tegen de algemeen gehanteerde referentiewaarden voor de bloedglucose die zowel uit capillair volbloed als uit veneus plasma kunnen worden afgeleid. Op basis van twee metingen op afzonderlijke dagen mag de diagnose gesteld worden. Voor de betrouwbaarheid wordt een nuchter bepaalde plasma waarde in een (HA) laboratorium aanbevolen. Het HbA heeft geen waarde bij het stellen van de diagnose, maar alleen bij het monitoren van de bloedglucoseverlagende therapie.