4. Diabetes mellitus type 2

Diabetes is het Latijnse woord voor een hoge urineproductie, mellitus betekent zoet. De onderverdeling in type 1 en 2 stamt uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Diabetes mellitus type 2 (DM2) werd eerder ook ouderdoms- of niet-insulineafhankelijke diabetes genoemd. Diabetes is gedefinieerd als een herhaalde nuchtere plasmaglucosewaarde boven de 7,0 mmol/l of een willekeurige waarde boven de 11,1 mmol/l, in combinatie met klachten die passen bij hyperglykemie, zoals extreme dorst en overmatig moeten plassen (polydipsie en polyurie). DM2 kenmerkt zich bij veel mensen door insulineresistentie (IR), mede als gevolg van een overmaat aan energie in visceraal vet, lever en spierweefsel, waarbij de pancreas niet meer in staat is voldoende insuline te maken om de bloedglucosespiegel normaal te houden. Pas als laat fenomeen stellen we via hyperglykemie de diagnose DM2 in de praktijk.