4. Depressieve-stemmingsstoornissen

De depressieve-stemmingsstoornissen bestaan uit stoornissen, waarbij eenmalig of recidiverend sprake is van een neerslachtige, gevoelloze en/of prikkelbare stemming. De depressieve stoornis -of kortweg depressie- wordt gekenmerkt door één of meer depressieve episoden, die meestal enkele maanden, maar ook wel een jaar of langer kunnen duren. Bij deze stoornis is farmacotherapie met antidepressiva de meest toegepaste biologische therapievorm. Ter behandeling van een ernstige, levensbedreigende en/of therapieresistentie depressie is elektroconvulsietherapie (ECT) een effectieve vorm van behandeling. Voor de depressie met een seizoensgebonden patroon is lichttherapie de voorkeursbehandeling. Het bevorderen van een gezonde leefstijl (zonder depressogene middelen als alcohol), runningtherapie, psychomotorische therapie en muziektherapie lijkt zinvol. Bij een lichte depressieve stoornis kan met deze aanpak worden volstaan. Cognitieve gedragstherapie behoort tot de best onderzochte en effectiefste vormen van psychologische behandeling bij een depressieve stoornis. Daarnaast is er wetenschappelijke evidentie voor kortdurende psychodynamische psychotherapie, interpersoonlijke psychotherapie (IPT) en -bij recidiverende depressies- mindfulness-based cognitive therapy.