Skip to main content
Top
Gepubliceerd in: Jeugd en Co 2/2012

01-04-2012 | Column Vera Andree

Definitief

Auteur: Vera Andree

Gepubliceerd in: Jeugd en Co | Uitgave 2/2012

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Extract

“Ineens woon ik in een stad ver weg, bij twee onbekende mensen. Je moet er altijd je handen wassen voor het eten. Ik weet nog steeds niet alle regels en als ik ’s nachts naar de wc moet, dan ga ik naar beneden, zo deed ik dat thuis ook. Mijn pleegouders zijn best aardig en wat ze zeggen, dat doen ze ook. Ze brengen me altijd naar school en naar voetbaltraining. Toch zou ik graag weer bij mijn oude club voetballen, want daar kwam opa kijken, en soms mamma. Ik mis haar. Ze heeft me wel eens geslagen maar daar denk ik liever niet aan. Wel aan de leuke dingen: lachen als we een watergevecht hielden, spelen met mijn vriendjes uit de buurt. Voor mijn gevoel woon ik hier pas, maar volgens mijn pleegouders is het al een jaar.” …
Metagegevens
Titel
Definitief
Auteur
Vera Andree
Publicatiedatum
01-04-2012
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Jeugd en Co / Uitgave 2/2012
Print ISSN: 1873-9164
Elektronisch ISSN: 1876-6080
DOI
https://doi.org/10.1007/s12449-012-0030-4

Andere artikelen Uitgave 2/2012

Jeugd en Co 2/2012 Naar de uitgave

Voor De Rechtbank

Een Moeder In De War

De Jeugd Van Politicus Hans Spekman

‘De Hulpverlening Was Een Gruwel’