De vier stappen

Ik zag het niet aankomen. Rond mijn veertigste verjaardag behandelde de werkelijkheid me zo goed, dat ik dacht: misschien begint het leven

echt

pas bij veertig! Alles leek me voor de wind te gaan. Na twintig jaar schrijven en vijf niet-gepubliceerde romans zou mijn eerste boek eindelijk worden uitgegeven. Ik hield van mijn werk als therapeut en coach en mijn carrière sloeg nieuwe, opwindende richtingen in. Mijn gezondheid was uitstekend, mijn huwelijk stabiel en ik had fantastische vrienden. Maar dat alles verbleekte bij de grootste bron van vreugde in mijn leven: mijn prachtige zoontje, toen elf maanden oud. Nooit eerder had ik iets ervaren wat de overrompelende gevoelens van liefde, vreugde en tederheid die een ouder voelt voor een kind ook maar in de verte benaderde.