De relatie tussen medische consumptie en verzuim bij personeel van een groot ziekenhuis

Een hogere medische consumptie gaat samen met een hoger verzuim, maar het is niet bekend hoe deze factoren elkaar beïnvloeden over de tijd. In dit onderzoek kijken we daarom specifiek naar de longitudinale relatie tussen medische consumptie en verzuim. Het onderzoek is uitgevoerd onder 2317 werknemers in loondienst bij een groot ziekenhuis (respons 44%). De onderzoeksgegevens bestaan uit geregistreerde verzuimgegevens en geregistreerde medische consumptie (kosten voor huisartsbezoek en overige medische kosten) over vier opeenvolgende kwartalen. Bij de analyse van de gegevens over de tijd maken we gebruik van covariantiestructuuranalyse met LISREL. Uit dit onderzoek blijkt dat medische consumptie in het ene kwartaal een deel van het verzuim in het volgende kwartaal voorspelt. De resultaten verschillen bij werknemers met en zonder chronische aandoening. Alleen bij werknemers met een chronische aandoening voorspellen huisartskosten het verzuim. Overige medische kosten zijn niet voorspellend voor verzuim bij werknemers met of zonder chronische aandoening. Deze resultaten leiden tot de aanbeveling dat huisartsen extra alert zouden moeten zijn bij werknemers met een chronische aandoening die op het spreekuur komen omdat zij mogelijk (meer) gaan verzuimen. De huisarts kan dan samen met de werknemer kijken of verzuim tot een minimum beperkt of voorkomen kan worden.