Gepubliceerd in:
01-07-2015 | Origineel artikel
De prevalentie van partnergeweld bij vrouwen die de poliklinieken Traumachirurgie/Orthopedie bezoeken in het AMC Amsterdam en het OLVG
Gepubliceerd in: Nederlands Tijdschrift voor Traumachirurgie | Uitgave 4/2015
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Doelen
1) Bepalen van de prevalentie van partnergeweld bij vrouwelijke patiënten die de polikliniek Traumachirurgie van het van het Academisch Centrum (AMC) Amsterdam of de polikliniek Traumachirurgie/Orthopedie van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (OLVG) bezoeken naar aanleiding van een traumatisch letsel. 2) Bepalen of de populaties in de ziekenhuizen van elkaar verschillen. 3) Identificeren van voorspellers voor slachtofferschap.
Opzet
Een cross-sectionele studie, als onderdeel van een internationale studie (PRAISE- studie).
Methode
In deze studie zijn 600 Nederlandse vrouwelijke patiënten geïncludeerd. Deze patiënten bezochten de poliklinieken Traumachirurgie/Orthopedie voor de eerste keer, nadat zij de Spoedeisende Hulp (SEH) bezochten met een traumatisch letsel. Hen werd gevraagd een anonieme vragenlijst in te vullen, met items over patiëntkarakteristieken en vragen uit de Partner Violence Screen (PVS) en de Women Abuse Screening Tool (WAST). Op grond van deze vragenlijsten is bepaald of er sprake was van partnergeweld in de afgelopen 12 maanden of gedurende het leven.
Resultaten
3-18% van de patiënten die de poliklinieken Traumachirurgie/Orthopedie bezocht, was in de afgelopen 12 maanden slachtoffer van partnergeweld; 27-33% gedurende het leven. De populaties van het AMC en OLVG verschilden significant in etniciteit, opleidingsniveau, inkomen, type letsel en het hebben van kinderen. Er werd alleen een significante associatie gevonden tussen leeftijd, opleidingsniveau en etniciteit en de PVS- score bij multivariate analyse.
Conclusie
De prevalentie van partnergeweld bij vrouwen die onze poliklinieken bezochten naar aanleiding van een traumatisch letsel, is aanzienlijk en vereist een actief signaleringsbeleid. In Nederland zal verder onderzoek moeten worden gedaan, zodat aan zorginstellingen advies gegeven kan worden over de meest effectieve signaleringsmethode en interventies.
